Vanavond op weg naar huis op het perron van de Dampoort mijn ex-lief tegengekomen.
Ze zag er goed uit, mijn ex-lief, en alles ging nu beter dan een tijd geleden. We hebben een minuut of tien gesproken, en toen moest ze de trein nemen naar haar huis.
Mijn ex-lief. Mijn ene ex-lief. Zo raar dat dat klinkt. Ik zag weer waarom ik er verliefd op was, en zo raar dat dàt voelde.
We hebben gesproken gelijk twee volwassen mensen, en, getver, bedacht ik, dat zijn we nu eigenlijk een klein beetje wel: op één keer in de Fnac een tijdje geleden na, was het geleden van toen zij zestien was, dat we elkaar nog gezien hadden.
Al die dingen die hadden kunnen zijn, en toch niet geweest zijn… ‘t is wel wat.
Reacties
6 reacties op “Encounters”
Toen zij zestien was… Jaja! 😀
Vorig jaar, that is? 🙂
Nee gij, Sandra en ik zijn al, wat, vijftien jaar samen of zo?
Altijd bizarre momenten – en toch heeft dat iets, je hebt iets samen gedeeld wat uniek is en zo. Vind dat altijd speciaal, bijna alsof ze nog altijd familie zijn, ze hebben nog altijd plaats ergens binnenin. Mevrouw B-. leest niet mee uiteraard. 🙂 LOL
@B: pas maar op, straks pakt ze de kinderen nog mee!
Den Hugo heeft daar een grappig liedje over geschreven…’al mijn oude vriendinnen’.
‘ik kom ze af en toe nog wel eens tegen…in de fnac, of in de GB…en als ze lachen…dan lachen ze verlegen…en vragen heel beleefd ‘hoe is ’t ermee’…
al mijn oude vriendinnen hebben kinderen…die hen verhinderen…om na te zinderen…
al mijn oude vriendinnen werden doffer…ze waren vroeger toffer…ze waren niet meer wat ze zijn…’
zoiets…grappig nummer