Nu mijn oren min of meer opnieuw beginnen te werken, valt het me plots op: ah, ‘t zijn niet meer mijn oren die suizen, ‘t is de zachte ruis van de airconditioning…
Mijn snotvalling is quasi helemaal opgedroogd, da’s al zeer goed. Ik voorzie dat de rest van mijn ademhalingsstelsel hetzelfde zal doen in de loop van de volgende paar dagen en weken, da’s al iets minder goed. 🙂
Mar we mogen niet klagen, we mogen niet klagen. In de Arme Landen is het allemaal véél erger. En ook Ginderachter zouden ze contént zijn dat er airco is.
Reacties
4 reacties op “De consultant (2)”
[…] Michel begint zich beter te voelen en nu is het blijkbaar mijn beurt: sinds gisteren een snotvalling, mijn keel is niet in orde, mijn hoofd (en vooral oogleden) voelen zwaar, en mijn ledematen lijken te kraken. […]
De hoofdletter bij “Ginderachter”, is dat een verwijzing naar een persoon? Meerbepaald deze: http://www.vanginderachter.be/
Nee gij: Ginderachter, dat is het land waar Broeder Missionaris (of Pater Missionaris, of Tante Nonneke-in-de-Missies, of Zuster Angèle van Bogota/Calcutta/HolVanPlutoKommaBuitenland, as the case may be) zijn/haar werk doet.
De generische term voor “een plaats waarvoor zilverpapier en sigarentaxzegels voor ingezameld worden dan wel gesponsorde wandelingen dan wel fietstochten dan wel zwemdniges voor gehouden woden”.
Ginderachter. Waar het allemaal zo gemakkelijk niet is als hier, want wij Hebben Het Uiteindelijk Toch Maar Goed.
Ook: de mensen Ginderachter zijn dutsen. Ze kunnen eigenlijk niet goed voor zichzelf zorgen, en Pater/Broeder/Zuster/etc. doet dat voor het welzijn van die mensen uit zijn/haar goed hart.
Aaaah, Antwerpen.
Zegt dat dan direct!