‘t Is wreed, somtijds, hoe snel de tijd gaat. Ik heb tegenwoordig niet echt de tijd om bijvoorbeeld over de middag, of tussen soep van één dingen en patatten van een ander mijn feeds na te lezen.

Soms is het dat ik ‘s morgens in de rapte iets lees ergens, en dat dat dan een heel eigen leven blijkt geleden te hebben tegen dat ik het ‘s avonds laat weer tegenkom in de feedreader.

Nog weirder is het, als het om een paar zinnen gaat die ik in de rapte ‘s morgens geschreven heb ergens, en dat daar dan heelder epistels op gereageerd zijn.

Och ach.

Ik was al een hele tijd eigenlijk hoegenaamd niet meer aan het volgen op de Farks en de Boingboings en de MeFis en Diggs en de watnogs van deze wereld. Ik was eigenlijk al een tijd alleen nog maar mijn folders “Mensen in de buurt” en “Mensen die ik ken” aan het volgen.

En nu ben ik eigenlijk al een maand eigenlijk nog alleen maar de mensen aan het lezen die ik ken, en een aantal dingen die ik écht echt graag lees, en de okkasionele link aan het volgen van voormelde mensen.

Door veel minder tijd in de ouèblogues door te brengen, verandert het perspectief wel.

Zo van “het zal zijnen tijd wel duren” en alles. 😀



Reacties

Eén reactie op “Relatief”

  1. Wat?
    Relatief?
    Weblogs?
    Neuh…

    Om echt volledig up to date te blijven met de wereld heb je per dag toch wel een paar uur nodig.
    En als je die uren anders (daarom niet per sé beter) kan benutten, is er vaak niet echt een keuze mee gemoeid.

    Ons leest ons en de rest als er écht tijd is…
    Denk ik dan altijd maar.