Ik had een afspraak waar ik niet meer van wist, ergens in de namiddag. Ik had een afspraak waar ik wél nog van wist, ergens in de voormiddag.

De voormiddagafspraak, daar doe ik vier uur verplaatsing voor. De namiddagafspraak halen, dat zou dus een zaak worden van hopen dat de voormiddagafspraak op tijd gedaan was. Maar gokken met dergelijke dingen is nooit een goed idee — vooral als de “voormiddagafspraak” meer iets was in de zin van “ik zit er de hele dag, kom gerust eens langs in mijn bureau”.

En dus heb ik de afspraak ‘s morgens vroeg maar afgebeld. En is het allemaal verzet naar binnen anderhalve maand (afspraken bij de oogmeester zijn niet zo evident, blijkbaar).

Ha, en dan gaat ge natuurlijk zien dat collega Xushuang, de mens waar ik ‘s morgens mee afgesproken had, ergens in de voormiddag een mail stuurt om te zeggen dat hij in de loop van morgen eens zal langskomt.

Damned. Had ik voor hetzelfde geld thuis kunnen werken. Daar heb ik meer en grotere schermen. En een betere zetel.

(Alhoewel, het bureau heeft airco. En mijn bureaustoel thuis is nog altijd kapot.)