Gelezen op CMS-Channel:
Jo Caudron, webpionier en CEO ONE
Webpionier. Dat is zo’n epitethon dat men tegenwoordig niet meer kan verdienen, denk ik. Daar moet men denk ik al minstens vijftien jaar op het internet voor zitten. Misschien moet ik mezelf ook maar zo omschrijven: Michel Vuijlsteke, webpionier.
Of nee, is het enkel van toepassing op mensen die echt potten gebroken hebben in de jaren 90?
Grinnik. Ik hoop en vermoed dat Jo daar niet zelf op gekomen is, en dat het de marketingjongens zijn die hem dat pretentieus labeltje opgeplakt hebben.
In related news vond ik deze entry bijzonder grappig: Greg Storey stoort zich blijkbaar aan Robert Scoble, en geeft daar zonder veel woorden uiting aan:
In volgorde: Screech, de sokpop van pets.com, en de Scobleizer zelve. Alledrie een goed idee volgens volgens velen op het moment zelf, maar een paar jaar later lichtjes belachelijk.
De onmiddellijke aanleiding was wellicht Scoble’s kleine temper tantrum toen hij de halve blogosfeer verweet niet te linken naar een filmpje dat hij gemaakt had van de CEO van Intel, waarin de één of andere exclusive kond gemaakt werd.
Dat alleen al (ze linken niet meer naar mij sinds ik niet meer bij Microsoft werk, waaah waaah) is redelijk, euh, kinderachtig (om niet te zeggen ironisch). Maar Scoble, men zegge ervan wat men wilt, hij geeft zijn fouten redelijk snel toe: nog geen halve dag later had hij zich al min of meer uitgebreid verontschuldigd bij alle betrokken partijen, én zichzelf publiekelijk aan de schandpaal genageld.
Storey’s ons-kent-ons in-joketje over Scoble is eigenlijk nog kinderachtiger dan Scoble zelf, maar de reacties maken het dan weer prijsloos:
Bobby Dragulescu — 11:50 on 02.02.07
In light of the fact that no one even seems to know who this guy is, I think the route of public namecalling might be a bit misplaced in a blog of your caliber.
Through the first two examples I am establishing a pattern of people/mascots who have made poor decisions in their life… is that what you’re implying? Why not open up a dialog with Mr. 3rd Guy instead, and maybe sort out your differences? Where’s the love, man?
Toast of the town en pionier/redder/apoloog van de blogosfeer, totaal onbekend rechts. Take that in your web pioneer pipe and smoke it.
Een beetje nederigheid kan nooit kwaad, me dunkt.
Reacties
6 reacties op “Sic transit”
Heb je nog met Mosaic gewerkt? Dat is me dunkt wel de eerste vereiste om jezelf “web pioneer” te kunnen noemen.
Ik zat op tinternet vóór ze dat nieuwerwetse www uitgevonden hadden. 😀
Ik heb ooit drie maanden gewerkt voor de drie pony-tails (Jo, Ben en Franky). Heel leuke collega’s daar, maar er viel mij een project in de schoot dat ik niet kon laten liggen, dus ben ik er niet lang gebleven.
Als ik terugdenk aan Jo’s stijl, zo bij voorbeeld zijn dagelijkse begroeting wanneer hij ons landschapskantoor binnenkwam: “Goooooooood Moooooorning Suckerrrrrrrs” -waarna hij simultaan hand en tong bewoog-, dan kan ik me zo voorstellen dat hij zich de titel ‘webpionier’ zelf toeëigende 😉
En waarom ook niet? Nu zijn internettoepassingen gemeengoed geworden, maar bij de meeste andere (traditionele) bedrijven waar ik toendertijd voor werkte waren de mogelijkheden van ‘het web’ nog in grote mate onbekend. De pony-tails waren misschien niet de enigen die aan de weg timmerden, maar ze hoorden wel tot het selecte kransje van pioniers.
Trouwens, toen al waren ze niet van enige pretentie gespeend: in hun job advertenties noemden ze zichzelf, net als hun bedrijf: ‘The Reference’. Toch geef ik je gelijk dat het nogal vreemd is jezelf webpionier te noemen: het woordje doet me eerder denken aan vergane glorie, dan aan iets om trots op te zijn…
Ah well, veel doet het er niet toe; ik blijf het drietal gewoon de pony-tails noemen.
Bah, Mosaic.
Toch, die eerste dagen van het commerciele internet in La Belgique: it was mighty fun!
’t Is en ’t was allemaal voor te lachen hé.
Viola! Dat was mijn eerste webbrowser. En daarvoor ftp over email en WAIS en UUCP en SLIP. De TeX/LaTeX distributie voor Atari TOS. Vér voor de tijd dat ieder OS een TCP/IP stack had.
Nu, los van het pioneerlabel (beauty is in the eye of the beholder, en sommige mensen zijn snel onder de indruk), gewoon qua entrepreneurship moet ge die mensen dat toch na geven. En dan is loonslaaf Scoble idd. maar een flauwe scheet, en luchtzak-freelancer ditto.
Oooh de dag dat Trumpet Winsock ons leven gemakkelijk maakte! Hoera PPP!