Urgh. Helemaal verkeerd. Ik keek op mijn uurwerk, en ik zag dat ik dringend naar de trein moest aanzetten als ik die van negentien na nog wou halen.
Rap rap computers inpakken, tas en derde computer in de ladenblok opsluiten, mantel aan, rugzak aan, fototas om de nek, lift naar de kelder, in de kelder naar de metro, uit de metro naar de trein, gelukkig met enkele minuten overschot op het perron aangekomen.
En dan kijk ik iets aandachtiger naar mijn uurwerk: gewoon een heel een uur te vroeg!
Nu, ik was toch van plan om thuis verder te werken aan dingen (wireframes, een powerpoint van de wireframes en een verslag van waarom we welke mensen niet zagen zitten om te aanvaarden), en als het werk gedaan is maakt het à la limite niet enorm uit wààr het gedaan werd, maar toch: vervelend.
De wereld heeft dan wel wraak genomen—de trein naar Gent heeft een half uur stilgestaan net buiten Brussel-Zuid: bovenleidingbreuk. Zucht.
Maar goed: thuis, of beter gezegd: bij mijn ouders thuis, voor het eerst sinds zondag. We gaan er eens aan beginnen zie.
Reacties
8 reacties op “De tijd”
Allez, dat is dan de tweede keer in een week tijd dat we samen op een trein zitten die meer dan een half uur vertraging heeft zonder dat we het zelf weten.
Vanmorgen ook een dikke 20 minuten gewacht op een trein in vertraging, samen met de 35 minuten van vanavond maakt dat één uur op één dag!
Ik vind dat altijd fantastisch als zoiets gebeurt. Ik heb vanavond weer een half uurtje langer kunnen slapen. 🙂
Hé, ik zat ook op die trein! (Henri die jongen heeft tot 17u30 op de speelplaats mogen wachten tot ik hem kon komen halen.)
Hier zeg, jullie kunnen een clubje starten!
en je gaat het niet geloven… maar ik zat ook op die trein. Wel niet in eerste klasse 😉
Uw werkijver begint meer en meer te lijken of de mensen die daar vast werken 😉 Die zouden ook zo iets durven verzinnen om vroeger naar huis te gaan.
@YCF: mwa. ha. ha. 😀
*slaat even zijn time sheets erop na*
Maandag en dinsdag heb ik in totaal 19 uur gewerkt. Ahem.
Ja, die bovenleidingbreuk was weer fantastisch! 🙁