Tssss. Vanmorgen een vroegere trein genomen, maar dan kwam die uiteindelijk met vertraging toe in de buurt van Brussel Zuid, en bleek dat hij over de lange reis Brussel Zuid-Brussel Centraal meer dan een kwartier deed.

Metro naar Brouckère genomen, en wat een raar gevoel was dat. Ik heb zo ongeveer anderhalf jaar aan een stuk bijna elke dag de metro van Centraal naar Brouckère genomen, toen ik consultant was bij De Post.

De gang in Centraal, daar waren bijna geen oude bekenden meer, alleen de oude mevrouw op het einde links zat nog waar ze anders zat. In het metrostation keek een juffrouw die ik tot vorig jaar elke dag zag maar sindsdien niet meer, plots om, zo met een gezicht van “hey, ik kén uw van ergens”.

En dan in Brouckère zelf: zo ongeveer elke winkel daar in de ondergrond, op de Delhaize na, zag er failliet of tenminste gesloten uit. Was dat het uur? Of heeft het te maken met dat nieuw gebouw ana de overkant van de straat? Of iets anders? ‘t Was in alle geval weird.

Te voet naar de meeting, en er met nauwelijks een paar minuten vertraging toegekomen, ‘t viel nog mee.

Een halve dag aangenaam vergaderd, dan terug naar Namahn, proberen beginnen aan een stuk wireframes maar onderbroken door telefoon en meetings, en dan in de auto naar elders om te kijken of we iets zouden kunnen betekenen voor een project van detailontwerp en high fidelity prototype.

En hop! De dag zat erop. Een fijne, drukke dag.