‘t Zijn herhalingen van De Kampioenen, seizoen één, op BRT 1.
Dat zijn dus afleveringen van zeventien jaar geleden. Zo grappig! En wat mij opviel: zo menselijk allemaal—Carmen die absoluut wil dat Xavier promoveert in eht leger, en die zich dan plots te goed voelt voor FC De Kampioenen, en Xavier die daar onder lijdt, en Oscar die er helemaal van gepakt is, maar die dan Xavier op het eind etoch weer meteen aan de borst sluit…
Nee, een mens begrijpt waarom ze zoveel kijkers haalden, toen.
(nu: not so much, ik ben afgehaakt ergens in het midden van seizoen 4)
Reacties
8 reacties op “Kampioenen”
n drie à vier per zondag voor de die-hards onder u. Praktisch:Het woord Bal Populaire doet u misschien één of meerdere wenkbrauwen fronsen. Waar hebben het in vredesnaam over, en waarom moeten we nu alweer onze kijkbuis verlaten terwijl de eerste reeks van De Kampioenen wordt uitgezonden? Wel, in vroeger tijdens was een bal Populaire een feest voor het volk, weetuwel, de geweune menschen en niet de deftige burgerij, en ik citeer even uit de website van ‘t stad “
Toevallig zag ik juist het einde van die aflevering. Zoals je al zei, viel het mij ook op dat de oude afleveringen met veel eenvoudigere en alledaagse thema’s speelt. De meest recente uitzendingen vind ik vaak vergezocht, maar ze blijven natuurlijk simpel amusement.
en niet vergeten, na zoooo veel seizoenen moet je nog nieuw materiaal bedenken… en aangezien de kijkcijfers denk ik niet dat ze direct gaan stoppen.
[…] er nu tóch goeie programma’s te zijn op televisie: comedy waar je wél om kan lachen (dit bedoel ik dus niet), films zonder happy end, journaals zonder uitsmijter, enz. En je wordt met rust […]
Persoonlijk ben ik afgehaakt toen ik 8 jaar werd.
Het volk houdt men inderdaad best dom.
Ik kijk zelden maar als ik kijk geniet ik van die figuranten in het café die al jàren alleen maar mogen grimassen trekken, jaknikken of neeschudden en op de achtergrond “gesprekken” hebben
Wat mij vooral opvalt aan die oude afleveringen, zijn de stemmen en tongvallen van Carmen en Pascale. Carmen, zo’n dieeeepe stem zeg! En Pascale haar accent: je zou zweren dat ze van A is.