We zijn terug van het hospitaal. Zelie’s buisjes zijn geplaatst, en ‘t was serieus de moeite, zei Dokter Medicus Otoloog: één oor zat archi-stampende bomvol draadachtige vuiligheid.
Zo lijmoor als een ernstige otitis media maar kan zijn, blijkbaar: ternauwernood dat er geen beitel en schepspaan aan te pas kwam.
Foto’s van de expeditie naar het hospitaal volgen vanavond, en nu, nu ga ik in de zetel liggen en geeneens mijn mails of wat dan ook lezen.
bijtel = beitel?????
Moah: fotoreportage van het middenoor zelf?
in ieder geval: hehe, blij voor Zelie!
Klein waarschuwingske, Michel. Laat je kids geen buisjes met “weerhaken” (allez: weerhaakjes) aanpraten. Bij Silja groeiden haar trommelvliezen daarna niet meer dicht. Dixit een dokter: “de medische wetenschap is hierop teruggekomen”.
Gevolg: Silja kreeg 3 trommelvliestransplantaties (want de tweede transplantatie was mislukt), en véél analoge ziekenhuisfoto’s.
Soit, het is luxe dat dit allemaal kan in onze achtertuin…