Machtige televisie, machtige televisie. ‘t Was weer prijsloos in Man Bijt Hond: een eigenares van een speelgoedwinkel met haar zoon van vijftien, die helemaal in 1979–punk-outfit was. Echt wel jaren ‘70: ruitenbroek, mohawk, pin met doorstreept hakenkruis, oi-patch op zijn legervest, combats.
En die moeder, meewarig, ‘t is ne specialen hé. Maar gelukkig: ‘t is wel ne lieven. En geen van de mensen in de speelgoedwinkel maakten er eigenlijk problemen van.
Moeder tegen een oudere dame in de winkel: Ge kent mijne zeune hé?
Oudere dame: Ah ja, van in de scouts.
Waarop de zoon gemohawked ten tonele verschijnt. De oudere dame, without batting an eyelid:
– Ha ja, ot hij dat schuune vindt en hij voelt er hem goed bij, da’s ‘t voornaamste hé.
Un grand moment de télévision, m’sieurs dames.
(o, en de Lustige Lezers met Wim Helsen begint op mij te groeien: het wordt precies beter met de dag, nu Adriaan en Wim beter op mekaar ingespeeld raken—in het begin leek A. wel geïrriteerd en W. nog in vriendenvandepoëzie-modus, nu is het al meer heen en weer)
Reacties
12 reacties op “Nog bijt hond”
Voor de voorlaatste nacht had ik me nochtans voorgehouden vroeg te gaan slapen, maar ja, nu ik eens de kans had om outback luke te zien. Kort: het waren drukke tijden om mijn schade in reality-tv recht te zetten en te smelten bij man bijt hond (de punkeren Platel-Demotte, een mens zou bijna denken dat ik me heb laten adopteren door Michel & Sandra). Het werd dus niet vroeg om te gaan slapen, een half uur later stond ik alweer in de keuken. De kat was aan het blazen tegen het venster. Ik zag de
Gingen ze daar wel even in de fout met het laatste tekstballonnetje !
Een terechte winnaar van de Ha! van Humo, dus.
De moeder deed mij denken aan de legendarische Sylvia Muyshondt, de sympathieke huisvrouw uit Asse…
Vooral proficiat aan de scenarist en de regisseur…
…For it is a hoax ladies and gentlemen…
Niets hiervan is natuurlijk spontaan, maar dat neemt niet weg dat het die HA niet heeft verdiend. Het is gewoon in de gloria langs de andere kant van de grens.
Ik weet in welke speelgoedwinkel deze sint volgend jaar zijn cadeaus gaat kopen. Fantastische mensen = fantastische televisie.
De “oi-patch” is eigenlijk een patch van de Schotse anarchoband Oi Polloi, maar dat was niet direct zichtbaar, ik daarentegen werd meer dan 15jaar terug in de tijd geslingerd bij het herkennen van hun sloganeske artwork. Die mannen bestaan precies nog en blij te zien dat de jeugd ze nog weet te vinden ook.
Oh, dat badgke met de doorstreepte swastika droeg ik ook in den tijd en nooit problemen mee gehad moedere!
Wist ge trouwens, dat je in de Humo geciteerd wordt!
weet iemand of dat fragment nog ergens te bekijken valt want ik heb het gemist maar zou het graag zien!
Beste(n)
Via deze weg, graag terug de oude bezetting van de lustige lezers te herenigen namelijk Adriaan Van Den Hoof en Bruno Vandenbroecke
Wim Helsen werkt mij enorm op de zenuwen, deze man past totaal niet in dit plaatje van de lustige lezers, het was voordien voor mij al een sport om hem weg te zappen bij vrienden van de poëzie. Ik ben een zeer trouwe kijker van man bijt hond en zeker van de lustige lezers het is een fantastisch programma en hoop dat het dat blijft maar haal aub die verschrikkelijke mens uit het programma. Bij mijn collega’s krijg ik zowaar dezelfde reacties.
Met beleefd groeten
Ik kan Willy enkel maar bijtreden… het is me nog nooit gebeurd – ik probeer iedereen te appreciëren zoals ie is – maar een paar dagen geleden heb ik iets gedaan dat ik nog nooit gedaan heb : ik heb via mail een zeer duidelijke vraag gesteld aan de makers om aub Wim Helsen van het scherm te halen ! Net als Willy zapte ik vroeger – en nu zéker – weg van “Man bijt hond” of mute ik minstens het geluid… anders erger ik me immers oeverloos… Niet alleen ondergetekende ergert zich mateloos maar Adriaan ergert zich óók duidelijk meer en meer over die zelf-ingenomen en zogenaamde “vriend van de poëzie” !! Ik hoop eerlijk dat dit Suske en Wiske verhaal snel voorbij zal zijn…
sus en wis is beter dan de vorige zeker de rode ridder was een druk onduidelijk, vervelend gedoe
Ik vind Wim Helsen geweldig. Adriaan is wat te braafjes, doet de stemmetjes wel leuk. Wim H. doet dat wat ongemakkelijker wat al grappig werkt. .. maakt ook spitvondige mopjes die op papier waarschijnlijk duidelijker zouden zijn.. denk ik