‘t Is niet gelukt.

Ik lag om Kwart na negen nog in bed, en tegen dat ik naar beneden was om halftien, was Sandra al ajuin aan het stoven en gekapt aan het doen.

En dan kom ik daar niet meer in tussen: ik zou het ook niet moeten hebben dat Sandra in het midden van iets dat ik aan het doen ben, plots zou overpakken.

Mijn bijdrage heeft zich dus beperkt tot de kaassaus. Drie liter melk, boter en bloem, en geraspte kaas.

En straks gaan we laagjes maken: spaghettisaus, pasta, witte saus, hesp, spinazie, pasta, spaghettisaus, etc. Volgorde nog te bepalen.

update: oh, dat heeft Sandra dus ook gedaan. En de kaassaus was te dun en niet genoeg gezouten.



Reacties

2 reacties op “Dat van dat koken”

  1. Er zijn van die dagen dat het niet zo lukt als je het wil.

    No worries, mate, she’ll be right ! zeggen de aussies dan. Bij deze dus.

  2. Knettergek: op paasmaandag zo’n maaltijd tegen de middag maken. In plaats van gewoon te ontbijten en relaxed te kokerellen! Gulder zijt wreed, gulder! Ik zou om 9 u 30 mottig worden als ik ajuin rook, en bovendien eten wij paasbrunch! Gelijk de katholieken:met eitjes en brood en chocola! Of is dat nu niet katholiek? Ik weet het ook niet, met dat joods bloed er ook nog eens tussen. Enfin, geeuw, met die wijvenweek ben ik helemaal overspannen.