In het kader van de Internationale Release Your Inner Reactionair Tiepken-dag vandaag (jaja, ‘t is alweer een jaar geleden!)… Ene “gentenaar” op Gentblogt:
Mijn GF traditie is de laatste jaren nogal “vernauwd”.
Eerste avond: ik loop door de stad en erger mij, vooral rond St. Jacobs en de Vlasmarkt, aan de clochards-met-honden die er rond hangen.
Wel. Meestal ben ik het zo ongeveer zo compleet oneens met “gentenaar” als men maar oneens kan zijn, maar.
Ik erger mij dus ook dood aan die gasten met hun honden. Dat rolt uit zijn bed om halftwee ’s middags, dat gaat naar de winkel om sigaretten en bier, en dan gaat dat met zijn luizige honden en nog luiziger dreadlocks in ons Baudelopark zitten marginaal doen.
Ze zijn o zo individueel, en ze zetten zich o zo af tegen het o zo conformistische keurslijf van de maatschappij. Niet voor ons, zeggen ze, het uniform van de consumptiemaatschappij. Stick it to the man!
En dan, o consequentie, allemaal dezelfde combinatie van piercings, vodden, luizige baardjes, kleurspoelingen, sjaals, kousen, sandalen, en honden. En al die honden een rode zakdoek rond de nek geknoopt.
Hangjongeren? Nah. Hangleegaards.
Ik voel mij niet onveilig, maar ik kan begrijpen dat men zich zeer onveilig voelt, in de buurt van sommige van die tiepen.
En elke morgen als ik met de fiets door het park fiets op weg naar mijn werk, liggen de mannen er nog, met wijdopen mond temidden bérgen bierblikken en lege flessen Bacardi. De vrouwen en de honden naar huis, de mannen met natbedauwde halfopgesmoorde sigaretten met hun kop in de ligusterhagen.
Beh. Bèh.
Eigen park eerst.
Reacties
16 reacties op “Leeghangers aller landen”
Maar meestal dan toch niet te beroerd om met hun werkloosheidsuitkering op onze kosten laveloos te worden…
Wees consequent non-conformistisch: weiger die dop dan ook maar!
wel, sommigen hebben die dop niet nodig omdat ze genoeg verdienen met dealen
fietsen in ’t park? hier mag zelfs dàt niet …
Kroeti’s
Bacardi, dat zijn rechtse gasten he. Qua sticking it to the man vind ik dat toch maar pover.
Akkoord met de hondenkwestie. Maar dat is geen reden om die mens te citeren. Zijn nijdigheid is van een gans andere allooi. Misschien ook het vervolg van zijn post citeren, om dat duidelijk te maken.
Warom zou ik? Ik heb het genoeg gekaderd, me dunkt, er staat een link, en ik heb geen zin om zijn nonsens te herhalen.
Ik begrijp ergernis over dat soort toestanden, maar ik begrijp de spottende toon niet. Dat lokt van die a-sociale reacties uit. Ik heb mensen verdedigd van dat “allooi” en hoe gek het ook is, de andere kant kennen.
Ben het volledig eens ook met het idee dat een non-conformistische houding als excuus gebruikt wordt voor antisociaal gedrag, en ik het discours van dat soort mensen kunt gij, of kan ik, met twee zinnen de grond inboren.
Maar de situatie an sich, dat ze in uw park liggen, dat ze blijkbaar geen andere manier kennen om zich aan te passen en dat ze als het ware voorbestemd zijn om door de mazen van het net te vallen, dàt is iets anders.
De eerlijkheid gebiedt mij toe te geven dat ik al tiener uit nieuwsgierigheid ook wel eens met zo’n mensen optrok, en dat het feit dat ik regelmatig een begrafenis attendeer als er weer één van de vorige generatie zelfmoord gepleegd heeft voor zijn veertigste mij telkens treft.
Talking about people, here.
sorry voor al de fouten, ’t is de emotie die mij te snel doet typen.
De schrijnendheid van de de situatie en de maatschappij en de miserie en de omstandigheden en watdanook zijn geen excuus om hun vuiligheid niet op te kuisen.
Dat ze drinken en drugs doen, tot daar aan toe, da’s hun zaak, ik heb mij niet te moeien. Maar dat ze de blikjes, de flessen en de naalden dan wel in de vuilbak gooien.
Ik voel mij helemaal reactionair worden. 🙂
Dat ligt blijkbaar niet aan u, maar aan de tijden.
Of zoals het meisje zong:
“Et pour quelles raisons étranges,les gens qui n’sont pas comme nous,ca nous dérange.”
Al gaat het u misschien meer om het park dan om die mensen.
Waar ik zo niet van hou is het “wij betalen belastingen voor die uitkeringstrekkende leeghoofden te vergoeden”. Als je een taart diagram moest maken van al het geld dat de regering spendeert aan écht nuttelloze dingen dan zou je geen belastingen meer willen betalen denk ik. En als het omdat persoon X of Y een uitkering trekt en er op bepaalde dingen van de maatschappij er een mening op nahoudt, moet die daar dan verantwoording voor afleggen omdat hij een uitkering krijgt? 😛
Er is een grens natuurlijk en ik hou ook niet van marginaal gedrag, dat is voor mij: ’s nachts lawaai maken, hamburgerdoosjes in tuinen gooien, het moedwillig beschadigen van eigendom van anderen, schelden vanop de fiets… Weet je wel: dit zijn niet alleen dingen die uitkeringsgerechtigden doen medunkt. Antisociaal gedrag vind je trouwens bij meer lagen van de bevolking terug en die sjoemelen met hun belastingen, dat is dan ook niet solidair met “de gemeenschap” hé?
heyhey: absoluut waar. Zoals ik zei: het kan me niet schelen wie ze zijn of waar ze vandaag komen. Of het vijftienjarige Turken zijn die voortdurend dikke fluimen op de vloer in de bushalte rochelen, of Engelse toeristen die ladderzat hun blikjes in de rivier gooien, of drugsverslaafden die hun naalden niet opkuisen: ’t gaat erop dat ze slechte manieren hebben.
Dat heeft niets met belastingen betalen of kansarm zijn te maken.
neen, maar mijn comment was niet zo direct op uw hooftpost “gemunt”, eerder naar een ander comment 🙂
zoals Els denk ik dat die mensen zich niet aanpassen omdat ze niet kunnen. Ik heb van goede bron dat er meer en meer ‘borderline’ mensen zijn (= mentale conditie) – mensen die geen grenzen van hun ouders hebben aangeleerd, en zich daarom niet aan de regels van de maatschappij kunnen plooien, want ze verstaan het concept gewoon niet.
Striktere tijden brachten neurotici voort, nu zijn het borderlines.
Aangenaam is het niet – repulsief en meelijwekkend tegelijk …