Verbouwingen: valse start, of toch niet

We gingen aan de verbouwingen in de keuken beginnen maandag, maar uiteindelijk was dat toch niet zo: maandag zijn ze nog een laatste keer komen kijken naar waar wat zit qua verwarming en water en gas en electriciteit, en zijn ze nog een allerlaatste keer komen meten.

‘t Is pas donderdag dat ze de dingen komen installeren die ze de afgelopen weken gebouwd hebben. En dus moeten we morgen pas de keuken zo goed en zo kwaad mogelijk aan de kant zetten.

De keuken, die trouwens zoals de rest van het huis, een puinhoop is waar die twee kuisvrouwen van op televisie zouden gillend van weglopen. Zucht.

Zondag had mijn moeder al meegeholpen om een eerste batch zooi aan de kant te zetten: twee grote kasten leeggehaald, één ervan vehuisd naar onder de trap, alle sterke drank (tientallen! flessen) afgestoft en aan de kant gezet, de bovenkant van de hoge keukenkasten leeggemaakt, de vloer aan één kant van de keuken leeggehaald.

Niet dat er iets echt van te zien was, vandaag, maar bon, er is wel degelijk veel werk verzet. Morgen nog eens, dus. Zoveel mogelijk oppervlakten leeg.

Eén van de dingen die in de keuken moeten gebeuren, is dat de trap verstoken zal worden. Waar hij nu vertrekt van in de gang tussen de keuken en het bureau, zal hij vertrekken aan de andere kant van de muur, aan de ingang van de keuken. Dat wil dus zeggen dat we een gat in de muur moeten kappen, en dát wil zeggen dat we moesten weten of die muur dragend was of niet.

Onze architect (ha! tot dat is hij meteen gebombardeerd, bij deze!) is vanavond langsgekomen om te kijken.

Ahem.

Het zal wel kunnen hoor, de muur uitbreken, maar dan gaan we toch wat moeten stutten: die muur dient via-via voor de ondersteuning van een andere muur, en dan is er nog een balk die eigenlijk zou moeten steunen om die andere muur maar die nu steunt op twee verticale houten balken die steunen op een gebricoleerde valse houten balk die steunt op een oude houten balk die steunt op een console die uit de muur steekt, en dus gaan we een U-profiel tegen de oude buitenmuur zetten, ervan utigaand dat er waar vroeger de deuropening zat, wellicht een fundering zal zitten, desnoods 50 cm onder de huidige vloer… of zoiets.

Lang verhaal kort: het is allemaal mogelijk, er zal een oplossing gevonden worden, en met wat creativiteit gaan we zelfs zonder onze kop in te slaan naar boven en naar beneden kunnen gaan op die nieuwe trap.

Er moeten, om goed te zijn, namelijk minstens twee treden bijkomen, in vergelijking met de 15 die we nu hebben. En daarom zou het wel eens kunnen zijn dat we een stuk van een muur op het eerste gaan moeten uitbreken. En/of een kinderbalk zullen moeten uithalen.

Het uitbreken van de muur en het plaatsen van de trap zelf is trouwens géén werk. Het máken van de trap is wat meer werk, en het uittekenen van de oplossing ook. ‘t Is dus daarop wachten. Afijn: spannende tijden.

En dat allemaal tegen een achtergrond van allemaal nieuwe keukenkasten, en allemaal electriciteitswerken, en afvoerwerken, en dampkap en water en vanalles.

Vanaf donderdag.

5 reacties op “Verbouwingen: valse start, of toch niet”

  1. Jullie zien dat precies wel zitten hé. Ik heb alvast enorm bewondering voor jullie moed en wens er jullie bij deze nog een heel pak bij.

  2. Reken maar op een maandje keukenwerk!Zelfs siematic (die zogezegt maatwerk levert)deed er een maand over.Nooit meer siematic,leve de ikeakeukens in ons later nieuwe optrekje;Want een 40.OOOeuros waren we kwijt !

  3. ik kan het geloven dat het een toffe boel word. wij moeten nog beginnen met verbouwingen. moeten zelfs nog sleutels krijgen. ik zie het zitten en ook weer niet lol

    groetjes cindy

Reacties zijn gesloten.