Zozo, heer E. stelt een vraag.
In de CSI’s en de boekjes kunnen de schlechteriken altijd zeggen war ze precies waren op deze of gene datum.
Zouden u en ik dat ook kunnen?
Dertien maart tweeduizend en vijf, waar was ik? In een eerste tijd zonder opzoekwerk, in een tweede tijd met opzoekwerk.
Zonder opzoeken? Even kijken. In 2005 werkte ik voor het Europacollege. Maart, dan was het daar rustig. Dertien maart was een zondag. Um. Ik kan me geen verjaardagen of zo herinneren. Dus, euh. Nee. Geen idee.
Mét opzoeken: ik heb in de nacht van 13 maart 2005 World of Warcraft gespeeld, met een Noor van 17, een Italiaan van 19 en een Turk van 20.
Ik heb lang uitgeslapen, en dan heb ik wat gewerkt aan mijn genealogiedatabase.
In de namiddag ben ik naar de tuin getrokken, waar het begon te lente-zijn, en heb ik er foto’s getrokken. Die ik, blijkbaar, nog niet op het internet gezet had. Bij deze dan maar!
Er zaten springstaarten (twee op de foto hieronder):
Er zat een huisspin in een hoek in ons achterhuis:
…en er zat, oh joy, ook een lichtroze mijt:
De rest van de zondag heb ik rondgesurft op het internet, wat onderzocht hoe ik een nieuwe tuinsafari-website zou kunnen maken, The Observer gelezen, en een lange blogpost geschreven over een quiz.
Zo. Een weblog hebben, dat is soms een gemak.
Reacties
7 reacties op “Waar was u op 13 maart 2005?”
naar wat zij op die dag op hun respectievelijke blogs hebben uiteengezet. H had het meer bepaald over zijn voorliefde over public meetings with Mrs. Palm and her five daughters (zie comments op deze post), terwijl M zijn ervaringen vermeldde metWoW, 3 vreemde mannen en een lichtroze mijt… Je zou voorwaar beginnen geloven dat PDC’s kwalificatie van de blogwereld als zijnde een zootje ongeregeld toch nog een grond des waarheids bevat! Toen vroeg ik me plots af: wanneer zal iemand voor het eerst zijn blog als alibi inroepen?
Net iets te lang geleden, mijn blog is niet oud genoeg, kalender staat niets in op die dag (of dagen in die buurt) en mails vertellen ook niets… Misschien straks nog een geniale inval om het te traceren maar ik vrees er voor!
Boeiend. Dertien maart tweeduizend en vijf, een zondag. Ik werkte toen in bxl. Wellicht was ik niéts aan het doen.
Mijn 13 maart 2005 was een dag om te vergeten. De uwe ook, eigenlijk.
Zo negatief, Rund!
‘t Is niet elke dag dat men een mooie foto van een roze mijt neemt, geloof mij vrij.
Michel, ik wed dat jij in staat bent om op die manier een perfect alibi te creëren mocht je ooit eens een ernstig misdrijf begaan: “ik was roze mijten aan het trekken, echt echt waar”
Ok Michel daar heb je een punt, en ik neem terug wat ik gezegd heb.