Ik ben eens benieuwd wat de kinderen —Zelie en Louis— ervan gaan vinden, van de film op televisie vanavond.
En of ze even hard gaan wenen als ik, toen we er in 1982 met mijn ouders naar gingen kijken.
Tales of Drudgery & Boredom.
Ik ben eens benieuwd wat de kinderen —Zelie en Louis— ervan gaan vinden, van de film op televisie vanavond.
En of ze even hard gaan wenen als ik, toen we er in 1982 met mijn ouders naar gingen kijken.
Reacties
3 reacties op “E.T.”
Mijn moeder zei bij het aankondigen van de film: “Maar allez, wa dan ze nui naar ons smijten op nen vrijdagavond.”
Waarop ik zei: “Dat is voor de nieuwe generatie, hé ma.”
Hoe zouden de nieuwelingen anders ooit E.T. leren kennen? ‘t Is niet gelijk ze op nen dag in de videotheek gaan rondlopen, een wezen op een vliegende fiets gaan zien zitten en zeggen: “Jemig, die moet ik zien!”
We needst to pass it on!
En al een traantje te zien? Of eerder kippenvel?
Wij wenen altijd bij de scène waar hij ziek is en de slechten hem te pakken nemen.