Anna’s hand doet wat ze moet doen: genezen. Pijnlijk, vreselijk veel kriebelen, niet kunnen slapen en enorm lastig doen, maar toch: genezen.

Vannacht voor de tweede nacht in ons bed geslapen, maar deze nacht echt wel geen oog dichtgedaan: eerst van het kriebelen in haar hand, telkens een kwartiertje doezelen en drie kwartier kermen.

En dan, zo rond denk ik een uur of vier, was het wat anders: ze moest om het half uur naar het toilet gaan, en het deed erg pijn als ze naar het toilet ging.

…dat klonk vervaarlijk als een blaasontsteking, dus.

Vanmorgen naar de dokter gegaan, en ‘t ziet er niet zo goed uit. Ze heeft natuurlijk al twee nachten bijna niet geslapen, maar toch: veel te apathisch om goed te zijn.

Vannamiddag röntgenfoto’s van haar longen. Te hopen dat het geen longontsteking is. Bleh.