Nee serieus: ik was echt bijna dood, daarnet.
Spaghettisaus opgezet, spaghettisaus verhuisd naar achterste vuur, pot met water voor spaghetti op voorste vuur gezet.
Veel rook, en om de één of andere reden stekende pijn aan mijn ogen, alsof er look aan het aanbranden was, wat nonsens was, want het was water in de pot onder mijn neus.
Wat afstand genomen van het vuur, en nog altijd pijn aan mijn ogen.
Blijkt: de voorkant van mijn peignoir stond in brand, en nog geen klein beetje. Whee! Ik zal mij net iets teveel over het voorste vuur gebogen hebben, of zo.
Mijn mouwen stonden niet in brand, daar heb ik het vuur dan maar mee uitgestampt. Had ik iets synthetisch aan, ik lag in het hospitaal, schat ik in.
Alla. Terug aan het werk.
Reacties
10 reacties op “Ik was bijna dood”
Mooi te horen dat er nog mensen in natuurvezelpeignoir aan het werk zijn. Best verschietachtig, ik ben blij dat je ongedeerd bent.
Ja man, daar was je wel snel klaarwakker van zeker?
En geen foto’s?
Misschien toch maar een inductievuur voor ons dan 🙂
“Genste blogger komt om het leven na spaghetti-ongeluk”. Nee, zo word je liever niet herinnerd.
Doet me denken aan dat album van Guns ‘n’ Roses, ergens.
Het zou wel een serieus tragische dood geweest zijn eh Michel…
“Blogger sterft in zijn ontvlamde peignoir” …
Dat zal u leren: om 13:24u een peignoir dragen 🙂
Ik heb hier nog nen asbesten peignoir liggen, kopen? Vijf euro :p
Oeffffffff heavy!!!, zijn van die bekende sneaky huishoudelijke ongelukjes ,,, zitten je borstharen er nog aan ,,, grapje 😉
BonApetito ,,, blij dat je er nog bent ,,, ciaociao