‘t Is raar, hoe men in één korte interactie een instant eikebah-gevoel van iemand kan krijgen.

– ja, wat hij zei, euh… dinges, Marcel

– ‘t is Michel hoor, maar Marcel mag ook

– ja, ge ziet er meer een Marcel uit

Gnn.



Reacties

8 reacties op “Marcel”

  1. Roel Van Gils avatar

    Eikebah! Marcel dan nog wel. Marcel is mijn tweede naam 🙂

    Als mensen mij Jeroen noemen (dat gebeurt vreemd genoeg regelmatig), dan denk ik ‘fuck off’ en lach ik eens vriendelijk.

  2. Haha, ik heb een (schoon)tante die me al jaren “sandy” noemt, ik zeg nochtans iedere keer dat het “sara” is

  3. Gij zijt ne moeilijke mens, gij.
    Die jongen was gewoon wat gegeneerd dat hij u verkeerd had aangesproken, en probeerde de situatie te redden door op uw cue een grap te maken.
    (’t Is misschien wel een Proust-fan, die u en uw weblog-activiteiten daar mee associeert.)
    (Of een Marcel Vanthilt-fan natuurlijk…)

  4. Ik kan me (helaas) wel voorstellen waarvan dat eikebah-gevoel komt…

  5. Marcel, Michel? Er zijn inderdaad prettiger namen om mee vergeleken te worden, meneer Vervloe… euh … ik bedoel Vuijlsteke.

  6. Ik heb er via Constantijn van gehoord. Een mens kan toch niet anders dan eens gniffelen. 😀

  7. Ge gaat maar iets tegenkomen met uw kinderen, en dan die zieke griezelige aasgieren die daarop afkomen, brr…

  8. Mja, zoiets zo ik ook perfect kunnen lappen. Ik ken mensen die mij na twintig jaar nog altijd HATEN omwille van iets dat ik er zo heb uitgeflapt. Meestal mensen die ikzelf al lang vergeten was, tot ik abrupt met die gevoelens geconfronteerd word.

    Trek het u niet aan, sociaal gehandicapten als wij zijn ook maar mensen…