‘t Is mijn eigen weblog, en ik doe wat ik wil. Als ik dus voor de zoveelste keer vandaag een Youtubefimpje wil posten, dan doe ik dat gewoon. Nèm.

Het zit zo: vandaag was een dag thuiswerken, wegens het bekende — sneller netwerk (awoert Belgacom) en meer schermen (leve mij).

De dag zijnde wat hij soms is, was het niet gelukt om de hele dag door te werken aan één stuk door, en dan ben ik maar vanavond wat langer aan het doorwerken.

Leutig werk, en nog veel leutiger gemaakt doordat ik er helemaal in the zone bij kon raken. Weinig zo fijn als dat.

En weinig zo fijn als Doe Maar’s Klaar op de achtergrond, de perfecte muziek voor bij het tekstschrijven. Ik geef er een aantal mee hieronder.

Alles doet het nog, Vrienten en co geen haar veranderd op twintig jaar tijd:

Watje — ska en rap, één strijd. Vet.

Een droom: “Ik droomde de waarheid en hij kwam hard aan / Viel binnen in het donker en ging voor me staan / Ik droomde de waarheid en hij riep mijn naam / Zei: ga je even schamen jij hebt niets gedaan / Je stak geen vinger uit toen hier niet ver vandaan / De vrede verdween achter de kille maan”. Machtig nummer. De bas grijpt vast en laat niet los.

Oorlog, of ook wel: hoe Doe Maar nog altijd (cfr. Pa, tig jaar geleden) muziek maakt die eigenlijk voor volwassen mensen is. Oorlog, over een koppel dat misschien al te lang samen is — “Wanneer begint de oorlog? Is er oorlog tussen ons? Als wij elkaar met blikken doden // Wanneer begint de waanzin? Is de waanzin onder ons? Als wij elkaar onszelf te zijn verboden””:

Hetzelfde meisje, of ook wel: zie hierboven. Over een koppel dat gelukkig is, samen — “Ik voel me nu nog steeds dezelfde schooier / Maar de jaren maakten jou alleen maar mooier”:

Overspel, en ook wie nog geen overspel pleegde krijgt gegarandeerd kippenvel van de herkenning – “Van de kou gered / Jouw armen zijn mij welkom / En zachter nog in dit vreemde bed / Waar ik met jou terechtkom / Maar voordat wij dronken zijn / Als wij dan zo besluiten / Bij zinnen nog, sluit het gordijn / En ook de wereld buiten”:

Als niet als, over wat had kunnen zijn, featuring Brainpower:

Bij elkaar, en dat ik er niet naar mag luisteren of ik krijg er tranen van in de ogen — “Zal ik jou ooit / Kunnen zeggen hoe mijn / Hart breekt / Als door een misverstand / Er was niets aan de hand / Ik jouw hart weer breek”:

Dansmuziek, omdat de boog niet altijd gespannen kan staan:

Doe uzelf een plezier, loop naar de winkel en koop Klaar. Echt.



Reacties

5 reacties op “Perfectie”

  1. oh wow, een hele reeks Doe Maar muziek bij een blogpost met de titel “perfectie”. Hoe passend. Ahhh hier ga ik effe van genieten

  2. Bedankt ! Geweldig ! En ik was destijds niet eens zo’n Doe Maar fan, moet zeggen dat ze met sterke teksten teruggekomen zijn. (Klopt het eigenlijk wel dat ze “teruggekomen” zijn, of zijn ze eigenlijk nooit weggeweest?)

  3. Ze waren wel degelijk weg, en met reden.

    Hoe zou je je zelf voelen, als een heel stadium tienermeisjes luidkeels mee staat te krijsen op Is dit alles?

    Ga zitten want ik wil eens met je praten
    Ik ben allang niet meer zo blij als toen
    Nee schrik maar niet, ik wil je niet verlaten, nee
    Er is iets en ik kan er niks aan doen

    We komen niets te kort, we hebben alles
    Een kind, een huis, een auto en elkaar
    Maar weet je lieve schat wat het geval is, ah
    Ik zoek iets meer, ik weet alleen niet waar

    Is dit alles..
    Is dit alles…
    Is dit alles wat er is

  4. Michel, bestaat er een manier waarop YouTube video’s meegestuurd kunnen worden met je RSS-feed?

  5. ’t Is vreemd: een gekend probleem blijkbaar. Soms werkt het wel, maar bij mij werkt het nooit. Het zal wel aan Feedburner liggen, maar ik zou er eens moeten naar kijken.