En moet er een zoomke in uw groentjes?

‘t Is met een plooitje vanvoor hé? Ik zal er een speldje in doen hé? Met een omslagske vanonder of moet dat een recht broekspijpke zijn?

Kijk luister, dat ze in een klerenwinkel alles met verkleinwoorden aanduiden, tot daar aan toen.

Maar in menu’s? Voor eten?

Waarom in ‘s hemelsnaam “bubbeltjes” of “sprankelend aperitiefje” in plaats van gewoon “champagne” of “cava”?

Waarom “vleesje”, “soepje”, “aardappeltjes”, “groentjes”, “dessertje”?

Waarom zijn er alleen nog maar “sausjes” en is er geen saus meer?

Waarom is vanilleijs met frambozencoulis ineens “vanillebolletje in een soepje van framboos”?

Is er een mens ter wereld die vrijwillig “vleesspiesje met zijn twee groentjes van de markt” in zijn mond wil steken?

Gaat er dan niemand die menuschrijvers tot de orde roepen? Of vergis mij helemaal en vindt iedereen dat net kei-schattig?

21 reacties op “En moet er een zoomke in uw groentjes?”

  1. De overheid legt het onderwijs en de media de missie op ons de overtuiging aan te praten dat de “juiste” taal in Vlaanderen Nederlands en geen Vlaams is. Diminutieven worden in Nederland anders gevormd dan in Vlaanderen en zijn daarom overvloedig te gebruiken – op zijn Nederlands gevormd, uiteraard.

  2. @commentatorke
    “Diminutieven worden in Nederland anders gevormd dan in Vlaanderen en zijn daarom overvloedig te gebruiken”
    Kunt u ook uitleggen wat u daarmee bedoelt?

  3. @ CC: Commentatorke (zeer aardig :)) doelt wellicht op het verschil in suffix. Bijvoorbeeld ‘aardappelkes’ i.p.v. ‘aardappeltjes’. Er zijn legio andere voorbeelden van dit verkavelingsvlaams te vinden. Kijk maar eens naar de VTM. 🙂

  4. Ik erger me ook te pletter aan het gebruik van verkleinwoordjes. In restaurantjes doen ze het misschien omdat de portietjes zo kleintjes zijn.

  5. Onze oude wijze leraar Frans placht vroeger te zeggen: “Hoed u voor mensen die voortdurend met verkleinwoorden spreken!”.

    Vraag mij evenwel niet hoe ik dat in het Frans moet zeggen 🙂

  6. ik vind het vooral vreselijk dat elk ingrediënt op de kaart moet. Filet van everzwijn uit huppeldepup met vier variëteiten van bospaddestoelen langzaam gegaard in een sausje van 20 jaar oude port en winteraromaten, vergezeld van roomaardappelen met thym en look, gegratineerd met parmezaan. Terwijl “everzwijn met paddestoelen en gratin” het ook wel zegt, niet?

  7. Zoals Ilse hierboven zegt vind ik het ook vreselijk dat ze alle ingrediënten op de kaart zetten. De helft van de dingen ken ik niet eens van naam. Als de prijs mee zit, dan zullen de ingrediënten ook wel navenant zijn. Ik ben al blij als ik een “carafe d’eau” kan onderscheiden van een “mis en bouteille”.

    In restaurants waar alles -tje is behalve de prijs, daar zien ze mij toch niet. Geef mij maar een grote frit met stoofvlees!

  8. Het is de invasie van de Westvlamingen ! Die vinden dat een beleefdheidsvorm of zo, of het creëren van gezelligheid. Het vertroetelen van de klant met een aperitiefsje, een amuse-gueletje, vragen of er nog een dessertje mag komen, of direct een koffietje enzovoort.

  9. Allemaal de schuld van Wendy van Wanten… en ook de omvang van de porties zitten er voor iets tussen natuurlijk. Daar waar klassieke rijke kost geserveerd wordt kom je zoiets niet tegen gezien de menukaart ook klassiek is gebleven. Een millefeuille van ‘t een of ‘t ander wordt al snel torentje omdat toren natuurlijk ook niet staat op een menukaart. Dolletjes.

  10. @ Eva: Wat hebben de West-Vlamingen daarmee te maken? Als ik me goed herinner, waren alle deelnemers van “Mijn restaurant” in hetzelfde bed(je) ziek

  11. @ Jan Jasper Mathe, dat van die andere suffixen is me duidelijk (en terloops: commentatorke vergist zich als hij denkt dat -ke “Vlaams” is en -je exclusief Nederlands Nederlands: het West-Vlaams kent ook de -je). Mijn opmerking ging over het oorzakeljk verband dat Commentatorke legt tussen die vormverschillen en het veelvuldig gebruik van het diminutief. Dat verband is volgens mij onbestaande.

  12. Lap, de West-Vlamingen hebben het weer gedaan…

    Ik ken zelf weinig mensen die zo praten (thank god!), of het zijn kleuterjuffen die aan serieuze beroepsmisvorming lijden.

Reacties zijn gesloten.