Vandaag: toegekomen op het werk ergens rond tien na acht: Sandra was met de kinderen verder naar school gefietst, ik heb ze om vijf na acht aan de hoek van de straat van de school achtergelaten en meteen naar het werk gereden, wegens alsdat ik met een kapotte achterband zat en ik dus geen meter teveel wou rijden.

Bughunting gedaan en tiketten aangemaakt in Trac tot ergens vóór tien uur. Met een intermezzo om de klantendienst van biepoowst te bellen, en een intermezzo om af te spreken met Olivier voor een workshop volgende week.

En dan met Stefan en Emmanuel tesamen Enchanté Tekenacademie gedaan, ‘t is te zeggen, op het whiteboard van die low fidelity wireframes gemaakt voor een sign-up-en-beheersinterface-ding.

En dan met Tim en Ben de lijst van issues in Trac af beginnen lopen.

En dan had Andrew stoverij (lekkere stoverij) gemaakt wegens zijn verjaardag, en waren er frieten, en hebben we allemaal tesamen gegeten tot er zeven grote pakken frieten en drie kilo stoverij op waren. Mmm.

En dan siësta! Euh nee, en dan verder Trac afwerken met Tim en Ben.

En dan was het drie uur en ben ik Zelie gaan afhalen die met de bus van Dardennen terug kwam, aan de zijkant van de stadsbibliotheek aan het Zuidpark. En dan zijn we samen terug naar het werk gestapt.

En dan was het tien voor vier en hebben we verder gedaan aan Trac, terwijl Zelie in de zetel zat (gisteren zaten de drie jongste daar, en zij konden toen op de Wii spelen, maar vandaag zaten wij op de televisie) tot ze naar de balletles moest.

Verder gedaan tot halfzes of zo, en dan nog een klein beetje getekend aan wireframes in Omnigraffle.

En dan een paar rondjes Quake met al wie er nog in het bureau zat, tot Sandra om de valies van Zelie kwam en ik op de fiets naar huis gegaan ben.

Alwaar ik balletjes in de stoomoven gestoken heb, tomatensaus gemaakt heb, van die aardappelballetjes gemaakt heb, en de kinderen gevoederd heb.

En dan naar Peter Live gekeken met Zelie terwijl Jan en Anna in bed lagen en Louis beneden Trivial Pursuit speelde met een buurjongetje en Sandra aan het uitgaan was.

En dan Louis naar bed gestuurd en met Zelie naar twee (twee!) afleveringen na Glee gekeken in ons bed.

De dagen worden niet veel beter dan dit, dacht ik zo.

…en dan moest ik plots denken aan mijn vorig werk, en dan miste ik dat ook plots. Niet van Radio Deprimo missen of zo hoor, maar toch: missen.