Meh.
Ik word ermee wakker op Studio Brussel, en dat is het zowat, wat mijn raakvlakken met Music For Life zijn, dit jaar.
“Er zit sleet op de formule,” zouden ze daar waarschijnlijk op het nieuws van maken, want ik ben absoluut niet de enige die het redelijk moe is, al dat For Life gedoe, als ik in mijn omgeving kijk.
En het moet alsmaar groter, en meer spectaculair, en ze zijn er zo hard van overtuigd dat het de wereld veel beter gaat maken… meh. Ik volg het niet zo, maar ik voorzie dat het dit jaar een eind minder zal zijn dan vorige keren. En ik hoop dat ze dan gaan doen van “we moeten ons bezinnen over de formule”, want dat hyperig toontje voortdurend steekt mij serieus tegen.
We hebben denk ik wel alle acties zowat gezien in de vorige jaren — liften for Life, zwemmen for Life, sjoelbakken for Life, tennislassen for Life, games for Life, eten for Life. Vanmorgen hoorde ik een reclameboodschap van ikweetnietmeerwie, waar er blijkbaar moet geschreeuwd worden naar mevrouw Schoeters. Decibels for Life, maar eigenlijk meer Decibels for Firma Kweetnietmeerwie.
Zelfs de muziek trekt op niet veel meer, of het zou moeten zijn dat dat mijn vertekende indruk van dat half uur ’s morgens is. Vroeger was de week Music For Life zowat de enige week dat er redelijk consistent degelijke muziek was op Studio Brussel, ’t is te zeggen, dat het overdag niet voortdurend dat handvol nummers-du-jour van het handvol platen-de-la-semaine van het handvol artiesten-du-mois was, maar dat er een beetje diversiteit was.
En nu is zelfs dat gedaan, als ik op mijn beperkte ervaring af moet gaan: allemaal nummers die door tientallen en tientallen mensen gevraagd worden, en die gewoon rechtstreeks van de gewone playlist lijken te komen.
En waar gaat het over dit jaar? Kinderen waarvan de ouders van AIDS gestorven zijn? Tja.
Allemaal erg, daar in het geheel niet van, en uiteraard dat die kinderen geholpen moeten worden, maar toch… Op de website van Music For Life zelf is er niets te vinden over het doel van dit jaar, of het zou moeten zijn dat er méér dan alleen de banner staat en ik het niet gevonden heb:
ING is blijkbaar Firma Kweetnietmeerwie, zie ik nu. Fantastisch hoor, ING, voor elke decibel 10 euro weggeven. En hoeveel geld van hoeveel mensen hebben de banken verspeeld de afgelopen jaren met die bankencrisis? En waarom moet er geschreeuwd worden, waarom storten ze niet gewoon een tiende van een procent van hun winst of zo? En hoeveel zou zo’n Half Page op de ongetwijfeld drukst bezochte pagina van Studio Brussel eigenlijk kosten? En gaat dat ook naar Music For Life, geheel of gedeeltelijk?
Pfeh.
Ach.
Wat zit ik mij eigenlijk op te winden? Zelfs druppels op hete platen helpen, vermoed ik, als het er maar genoeg zijn.
En als er zelf maar één weeskind geholpen wordt, daar ergens in wegens geen informatie op de site vermoed ik Afrika, is het al een succesvolle actie geweest. Het mag dan al niet meer dan symptoombestrijdend egostrelend cynisch marketingachtig schuldgevoelenomzeilend gedoe zijn, ze doen tenminste iets.
En akkoord dat het een redelijk mediageniek ding is waar — opnieuw, voor zover ik kan vinden op de website — verre van naar een oplossing gezocht wordt maar dat het eerder een inzameling is om doekjes te kopen tegen het bloeden, maar bon. Een Music For Iets Doen Aan De Problemen Met De Roma, daar moeten we niet op hopen. Of een Music For Een Mentaliteitsverandering Bij De Mannen Die Zelfs Al Hebben Ze AIDS Toch Nog Tien Vrouwen Nemen En Weigeren Condooms Te Gebruiken.
En ook stom dat één woord van pakweg de paus duizend, wat zeg ik, een miljoen keer meer effect zou kunnen hebben. En dat voor andere problemen één akkoord van een paar regeringsleiders zou kunnen de zaken oplossen. En dat voor andere problemen er gewoonweg geen oplossing is voor deze en volgende generaties.
Maar bon.
Ik denk dat ik vandaag maar een Cola Light For Life drink. En mij probeer niet zo kwaad te maken.
Reacties
18 reacties op “Meh For Life”
Ben het daarmee wel eens, in grote lijnen. Dat structurele interventies die ‘het systeem’ veranderen en ‘de mentaliteit’ stukken effectiever zijn dan druppels op die plaat.
En heb dit jaar ook nog niet geluisterd wegens dat het me niet zoveel meer kan schelen.
Maar dat het toch altijd een verschil maakt, die druppels. In het leven van mensen. Van kinderen. Zondag panorama gezien? Het herbekijken meer dan waard…
De wereld is veel te rechts geworden!
Hmmm
http://www.stubru.be/programmas/musicforlife/musicforlife2010helptaidsweeskinderen
Soit, ik gok op meer geld dan vorig jaar. En druk maken is veelal goed voor mensen die reacties nalaten op HLN.
Ik ben de actie zeer genegen en heb al menige duit in het zakje gedingest. Maar wat het radioprogramma betreft ben ik geen fan, eigenlijk heb ik nog nooit langer dan een kwartier kunnen luisteren. En dit jaar zal ik er hopelijk helemaal aan ontsnappen.
Vrolijke verzoekjes en springerig nihilistische telefoon-interviews: ik kan me geen slechtere radio inbeelden.
My thoughts exactly, maar dan goed verwoord. 🙂
Dit jaar is het mij ook een beetje te veel, de vorige editie lijkt nog maar net gedaan te zijn. Misschien beter om de twee jaar want op zich is het idee wel tof en een alternatief zoeken is niet zo gemakkelijk.
Is dat Siska Schoeters met een emmertje chicken wings? *kwijl*
Beetje slechtgezind vandaag precies…
– Het rode kruis doet wel degelijk aan preventie/mentaliteitsverandering in Swaziland en Zuid-Afrika. Dat heb ik met eigen ogen kunnen zien. Gratis condooms en affiches op elke straathoek bijvoorbeeld.
De vele kinderen in de straat heb ik ook gezien. En needless to say is dat een treurig beeld.
– Radio is het beste medium om mensen wat samenhorigheidsgevoel op te leggen.
– Goede doelen zullen eeuwig blijven zagen achter centen. Hoogstwaarschijnlijk omdat dat nodig is en zagen effectief ook helpt.
– Genoeg info te vinden over de weeskinderen en het rode kruis. Maar ik vermoed dat Michel beetje slechtgezind én lui is vandaag 🙂
– Wat de muziek betreft geef ik u wel gelijk. Weinig verschil met gewone dagen. Dat was bij vorige edities niet (of minder) zo.
Nu ga ik ook cola drinken want deze comment heeft, net als uw blogpost, weinig zin. Buiten dan wat ventileren, uiteraard.
Ik ben zelf niet zo’n StuBru-luisteraar en Glazen Huis-volger, maar heb de 13-jarige ‘Sneeuwruimer for Life’, die gisteren aan m’n deur stond, toch flink bevestigd en warm onthaald!:)
Geëngageerde jongeren geeft ons later hopelijk ook geëngageerde volwassenen! En niets houdt mij tegen om als ‘kritische volwassene’ daarnaast ook andere projecten, die minder media-aandacht krijgen, te steunen.
Wellicht is de actie niet het meest effectieve om de AIDS problematiek aan te pakken, maar ’t is misschien een zij-effect van de AIDS problematiek die te weinig belicht wordt: er zijn wezen, gigantisch veel aids wezen en zij hebben ook hulp nodig.
Music for life is melig, mediageil, hyper, vol kunstmatig samenhorigheidsgevoel….inderdaad, maar da’s het altijd al geweest. En ik vind dat 1 keer per jaar best kunnen. Alleen hoop ik dat niet alleen spectaculaire stunts acties krijgen, maar gewoon een plaatje voor geld aanvragen is ook nog altijd charmant en effectief.
En de muziek vind ik super hoor. ‘k weet niet wat jij anders dan anders vindt.
Feit is dat ze wellicht een recordhoeveelheid geld zullen inzamelen voor het Rode Kruis en ik juich dat heel hard toe.
Nog over de actie van vorig jaar misschien? Toen hebben ze toch ook muskietennetten gekocht met de opbrengt en geen ‘vliegenmeppers’. Meh 🙂
Voor dit soort schrijfsels lees ik je blog.
Gelukkig helpen onze overheden de arme mensen van bij ons: aan de Europese landbouwers bijvoorbeeld. Het gros van het Europees budget gaat naar de landbouw.
De opbrengst van alle benefiet acties voor de 3de wereld te samen zijn maar een fractie van wat ‘onze’ boeren krijgen.
Het gevolg is dat onze boeren spotgoedkoop bv. gesubsidieerde poedermelk naar de 3de wereld kunnen sturen, waardoor ze de lokale economie terminatorizeren.
En op hetzelfde moment doen wij in Europa aan protectionisme om HUN producten buiten te houden.
Ze verdienen niks, mogen niks verdienen en zullen nooit iets verdienen. Af en toe schenkt de ‘gulle’ Vlaming dan een aalmoes, meer om zijn slecht geweten te zuiveren dan wat anders, aan die arme negertjes.
Beter zou zijn met die subsidies aan onze boeren te stoppen en onze markten open te stellen voor de derde wereld.
Dan kunnen die mensen tenminste zelf uit hun shit geraken, gaan wij misschien iets meer moeten betalen voor groenten en fruit en moeten we niet meer elk jaar een beroep doen op ons schuldgevoeltje.
Iedereen een rijkgevulde kerst toegewenst. 🙂
heb ik u al gezegd dat ge oud wordt Michel ? 🙂
Voor een interessante commentaar van een wetenschapster,en auteue van een lange reeks boeken over globalisering en armoede, zie haar blog:
http://ontwikkeling-en-solidariteit.blogspot.com/2010/12/sofie-sam-en-tomas.html
DE oplossing voor alle problemen in de wereld: ‘Zeuren for life’
Mens, dat zou opbrengen. We zouden geld moeten exporteren naar Mars of zo.
Niet dat alles op te lossen is met geld alleen natuurlijk (zeur zeur)
Ghoja, als je onder “zeuren” ook zaken als politiek en diplomatie neemt, dan lijkt mij dat meer zoden aan de dijk te zetten dan Decibels For
INGLife, ja.(of ook: zeuren bij mensen die er echt iets aan kunnen doen in plaats van symptomen te bestrijden)