Deze morgen zette ik aan naar mijn werk: koptelefoon in hoofd, episode van Pseudopod aangeschakeld, doos drank in de fietstas, computer in de andere fietstas, handschoe… damned! Waar is mijn linkerhandschoen?

Linkerhandschoen verdwenen! Moet normaal in mijn zak zitten! Niet in de keuken! Niet in de gang! Niet in de fietstas! Niet op de vloer! Aargh!

Misschien, nu ik eraan denk, was het gisteren warm genoeft om geen handschoenen aan te doen, en heb ik ze in mijn zak laten zitten, en is één van de handschoenen eruitgewurmd en op de vloer gevallen ergens tussen het werk en thuis? Aargh!

En ’t waren zo goede handschoenen! En ’t waren zo warme handschoenen! En zo helemaal voor mijn persoonlijk gekocht door Sandra! En zwart! En daimenen dingen met thinsulate en alles vanbinnen! En ik was er zó van overtuigd dat ik nooit meer iets zou verliezen tussen werk en thuis, nu ik niet meer elke dag uren in treinen en metro’s en watnog zit! Aargh!

Okay, de situatie. Er draait een toepassing op Apache Tomcat. Een deel van de interface is in Flex gemaakt. Ergens in dat Flex-gedeelte is er iets dat ervan uitgaat dat de applicatie in een directory met de naam public_html/ gedeployed is.

Dat is geen goed idee: er is namelijk ergens anders een variabele publicPath in een config-file, die het pad bevat waar de applicatie staat. En als publicPath niét public_html/ is, dan gaat bijna alles goed, behalve dus dingen in dat Flex-gedeelte.

Enfin bon, dat ter inleiding. Ik was dat gewaar geworden, dat het een probleem zou kunnen zijn, en ik had daar een support ticket van gemaakt:

Nakijken of publicPath hardcoded op public_html staat in swf

Nice and easy, zo’n ticket dat op géén tijd gesloten kan worden, hoera!

Vandaag overlopen we de tickets, en ik wil tonen hoe dat soms verkeerd zou kunnen gaan. Ik verander de deploy directory van public_html/ naar public_html2/, verander de setting in de config file, en dan ga ik naar het dashboard met de bedoeling te tonen dat het kapot is.

Maar! Het blijkt gewoon helemaal kapot te zijn, en geen manier om het weer snel in orde te krijgen. Aargh!

Tomcat herstarten, niets. Applicatie rebuilden, niets. Hele deploy verwijderen, redeploy, niets. Aargh!

Bon, okay. Okay, bon. Tomcat draait, geen probleem. Maar hij vindt mijn applicatie niet. Zoek, zoek, denk, denk. Ik heb toch niets anders veranderd? Neen, ik heb niets anders veranderd.

Computer herstarten, niets. Hercompileren, herstarten, kijken in console, niets. Aargh!

Lang verhaal zeer kort — nu staat er dit ticket in het bugtrackingding:

new defect: Tomcat verwijdert ROOT.xml als hij de deploy directory niet vindt

Start applicatie in browser, bv. op loginscherm.
Verwijder (of hernoem) deploy dir (bv. public_html > public_html2)
Klik op een link die iets zou moeten doen, bv. submit op loginscherm.
Hopla ROOT.xml op alle instanties van uw hele server worden verwijderd!

Serieus maat: alle ROOT.xml-files worden gewoon gewist. Zelfs van andere instanties op dezelfde server. Serieus. Dat is dus, gelijk, zo verknipt dat ik er geen woorden voor heb: als één van de toepassingen op uw server verwijst naar een directory die er daarnet wel was maar nu niet meer, dan verwijdert Tomcat alle configuratiedinges van alles wat er op uw server staat. Ongevraagd.

Waanzin.

Maar: wél een reden voor het probleem gevonden, en kunnen reproduceren. Win!

Vanavond, thuis, in de trekzetel: de onderkant van mijn muis is weg. Mijn goeie muis! Van Logitech! En alles! Aargh!

Vér kan het niet liggen, dat stuk plastiek: gisteren de muis nog in bed gebruikt, namelijk. In de zetel kijken: niets. In de trekzetel: niets. Naast de zetel, onder de zetel: niets. Niet op de grond, niet op de trap, niet onder de trap, niet op de kast, niet naast de kast, niet onder de kast. Aargh!

Niet ind e slaapkamer, niet in bed, niet onder bed, niet naast bed, niet onder kast, niet naast kast, niet in lakens, nergens, nergens, nergens. Aargh!

En dan vindt Sandra het stuk, na ongeveer zeven seconden zoeken, op het tapijt net voor mijn trekzetel. Win!

En geen vijf minuten later, in de keuken, verschuif ik wat papieren: kijk nu, mijn linkerhandschoen. Win!

Dingen vinden, ik vind dat zo ongeveer het meest wijze dat er is in de hele wereld.