Serieus, Bart Staes? Serieus? Een bende van 250 luddieten vernietigt een wetenschappelijk experiment, en dit is alles wat de kerel erover te zeggen heeft?
Europarlementslid Bart Staes (Groen!) vindt het een goede zaak dat het debat weer wordt opengebroken. ‘Of men voor dit soort acties is, is een kwestie van smaak. Maar burgers hebben het recht om zich op vreedzame wijze te verzetten als een monopolistische industrie als de biotechindustrie bepaalde technologie aan de samenleving wil opdringen. Deze actie is een vorm van democratische strijd.’
Ik zal dat hard onthouden, dat dat allemaal zomaar gepermitteerd is. De volgende keer dat de brave jongens en meisjes van Groen! iets organiseren kom ik het ook kapotstampen, bij wijze van democratische strijd.
Ik begin al meteen met het voorstel van mevrouw Pyrins: bakfietsen moeten op de rijbaan, blijkbaar. Ze zijn er gelijk achter gekomen wat bakfietsen zijn — met de woorden van Fokke van der Meulen: “de hippie versies van een 4X4: te groot. te lelijk. hoort niet thuis in de stad. hoort thuis op het platte land”.
Ik ben daar helemaal tegen bakfietsen op de openbare weg. Op democratische wijze natuurlijk. Ik denk dat ik wat bakfietsbanden ga kapotsnijden, helemaal vreedzaam en zo.
Reacties
12 reacties op “Een kwestie van smaak”
Triest dat een politieker van een zogezegd ruimdenkende partij zo’n actie van kortzichtige eco-terroristen democratisch noemt… Boos word ik daarvan!
Erger is dat dit soort mensen meestal niet voor debat openstaat en enkel overtuigd is van het eigen grote gelijk (en het opgestoken wijsvingertje)
Ben er ook bijna van achterovergeslagen toen ik dat las. Mijn eerste gedacht was komende zondag een vreedzame demonstratie te houden in de tuin van Bart Staes en dan iets of wat te vernielen. Democratisch uiteraard…
100% akkoord met het punt dat je maakt.
En niet helemaal on topic maar over dat voorstel om bakfietsen op de rijbaan toe te laten… eh, ja, het is natuurlijk nooit een idee van Groen geweest om fietsverkeer in de stad als snelheidsremmers (sic) in te schakelen, dat is eigenlijk een politiek die er ondanks de luide vraag naar gescheiden fietsverkeer, toch is gekomen. Dus dat mensen zich zouden storen aan trage paarden-met-koets of gehandicaptenkarretjes of eventueel trage bakfietsen, dat is dus een politieke keuze, geen bakfiets-probleem, aangezien de 4×4-vergelijking uiteraard ongelooflijke zever is — dat weet je ook wel, uiteraard, maar ’t was een grapje zeker? Ik ben voor de zekerheid nog eens gaan checken en er kunnen een viertal bakfietsen in de ruimte die één Ford Fiesta inneemt. Relativiteit.
Ik zou ook het voorzorgsprincipe toepassen op die bakfietsen: weten we wel 100% zeker dat dat helemaal veilig is? Echt 100%? Nee? Niet doen dan…
Als het voor kernenergie en genetisch gewijzigde patatten telt, dan voor bakfietsen ook he 🙂
moest er nu eens evenveel verontwaardiging zijn over sommige praktijken van de voedselindustrie als over dat ene onnozel veldje patatten…
Toen we, dankzij het dioxineschandaal, allemaal vergiftigde kip hebben zitten vreten, toen waren we nog zo boos niet.
Da’s waar, daar was totaal geen heisa over. Enkel een paar ministers die ontslag namen, een zware verkiezingsnederlaag en….geen enkele mens die er ziek van is geworden.
En als er nu kruisbestuiving is van zo’n bakfiets op een gewone fiets, krijgen we dan onstabiele gevaarlijke fietsen?
Ik laat maar een balonnetje op: ligbakfietsen. Ligbakfietstandems. Met een sidecar.
Natuurlijk hebben de vernielers ongelijk. Met vernieling kom je nergens en heb je geen recht tot spreken meer.
Maar X aantal jaar geleden deed ik mee aan een bomspotting. In kleinenbrogel weetjewel. Ik kroop daar als eerste over de omheining en vernielde waarschijnlijk onbewust ook wel een beetje van deze omheining.
En toch, toch ben ik nog steeds overtuigd dat wat ik daar deed geoorloofd was. Je doet zoiets om een punt te maken, om aan te klagen dat iets gebeurd. Het is een andere vorm van protest dan gewoon klagen, waarnaar toch niemand zal luisteren. En toen heeft dat onderwerpt het nieuws gehaald. En is er debat geweest.
Het verschil tussen beide acties? De publieke opinie die kernwapens in ons land wel een reden vind om zo’n protest te houden, maar GGO’s niet.
En – ik ben geen wetenschapper en dus geen kenner op dat vlak – is de publieke opinie gewoon niet goed genoeg ingelicht over GGO’s om er een mening over te vormen? Misschien zijn deze GGO’s wel niet zo koosjer als we denken? Misschien is het protest wel veroorloofd als we te weten komen wat voor vuillapperij die patatten zijn?
Misschien, natuurlijk, want ik ben geen kenner en zou het absoluut niet weten. Maar ik weet één ding wel: het debat is opnieuw geopend. En zonder deze hooligans zou het nooit het nieuws gehaald hebben.
Want zoals ik opnieuw in nieuwsberichten las: groen had al een debat gepland en was al in gesprek gegaan met de wetenschappers, maar daarvan hebben we nooit iets gehoord in het nieuws. Point proven.
Ik hou niet van pastoriewoningen. Ik vind die lelijk en niet passend in onze straten.
Zal ik er eentje platsmijten om het debat te openen over stedenbouw in ons land?
Mij lijkt het debat trouwens helemaal niet geopened. Efkens in’t nieuws, morgen weer vergeten.
Tine, het gaat hier niet om smaak hé, het gaat om een maatschappelijk relevant debat.
Trouwens: leesvoer: http://www.apache.be/2011/06/een-patent-op-een-onafhankelijk-aardappelveld/