Ik ben daarnet bij de dokter geweest om een papier te laten invullen waarin mijn medische toestand omschreven wordt.
Dat is altijd een beetje slikken: ’t is allemaal niet zo fijn, en als er dan met termen als onomkeerbaar en onherroepelijk en in negatieve zin geschermd wordt, en dat de dokter zijn rode balpen bovenhaalt en dingen begint te onderlijnen en dikke uitroeptekens zet… ahem.
En nee, ik ga niet lezen wat de dokter precies geschreven heeft. Wat niet weet, niet deert.
Reacties
5 reacties op “Radio medico-deprimo”
En heeft de dokter dan extra de nadruk gelegd op de onomkeerbaarheid etc met als doel de ambtenaar die dat gaat lezen te overtuigen dat het écht wél serieus is, uw toestand? Kwestie van ervoor te zorgen dat de ambtenaar in kwestie u niet afdoet als ‘one of them’, een profiteur die zogezegd iets aan zijne rug heeft maar die sebiets misschien in zijnen hof aan het werken is, of erger: int zwart!
Ik heb ook al zo een paar brieven moeten aanvragen en het is inderdaad slikken als je het zelf leest, maar ik hou me altijd voor dat ze het wat extra in de verf zetten om de lezer te overtuigen van de ernst van de situatie, zodat ik niet zeven keer terug moet om bevestiging van een of andere specialist te vragen. Ik begrijp ook wel dat bepaalde ambtenaren of mutualiteitscontroleurs redelijk immuun geworden zijn voor doktersbriefkes van plantrekkers, en ze in de meeste gevallen direkt klasseren als schromelijk overdreven of ‘onontvankelijk’.
Als ze dan een brief van een dokter krijgen waarin krasse taal staat helpt dat misschien om die cynische blik van hun gezicht te krijgen…
Gho wel: er is niet zo enorm veel aan te overdrijven.
Ik heb een syndroom waar een aparte code voor is als het na twee jaar niet beter is. Want als het na twee jaar niet beter is, dan weten ze het zeker: ’t gaat niet goed, ’t gaat niet meer beteren, en ’t gaat onvermijdelijk alsmaar slechter gaan. 🙂
MTFBWY
Motherfucker By The Way?
May the Schwartz Be With You. 🙂