Opgestaan om acht uur of zo, denk ik: veel te vroeg want normaal gezien moest ik er maar om kart na negen uit, om Anna naar het ballet te voeren met de fiets.

Sandra moest wel zo vroeg, wegens Jan naar voetbal voeren.

Ik lag nog half in bed, toen ineens vanuit de living: KABOEM KRASH WAAAAAAAAAA!!

Het laatste dat ik gehoord had, was Sandra die Jan naar beneden had gestuurd om een tas koffie, en Anna die over en weer aan het drentelen was. Mijn eerste gedacht: Jan is boven gekomen, en over Anna gestruikeld, en Anna heeft een tas kokende koffie over haar gekregen! Verminkingen! En dan is Jan met zijn hoofd op die tas gevallen! Zijn kaak opengereten!

Euh, nee dus. Koffie op de trap, denk ik, en vooral: Anna haar scheenbeen pijn gedaan.

Alles min of meer in orde, dus, oef.

Beter dan in orde zelfs: ik was klaarwakker, én Anna ging niet naar het ballet wegens pijnlijk been. En dus kon ik, heb was al een tijdje geleden, nog eens naar Skyrim gaan met de computer.

…

… … …

Euh ja. Twaalf uur later. Ik ben een beetje voos. Morgen géén computerspelletjes, denk ik.