‘t Is waar, ‘t is staking volgende maandag.
Voor zover ik het begrepen heb, hebben alle mogelijke partijen tijdens de regeringsonderhandeling — ze heeft lang genoeg geduurd — redelijk voortdurend overlegd met hun achterban, waaronder ook de vakbonden. Dus ik weet niet echt wat ze nog zouden kunnen toevoegen aan de discussie.
En trouwens: de mensen die het voor het zeggen hebben, dacht ik, hadden al gezegd dat wat er ook gebeurt op 30 januari, ze helemaal niets gaan veranderen aan de plannen, dus ik weet niet echt goed wat zo’n staking zou kunnen bewerkstelligen.
Tjaha. Slechtere mensen dan ik zullen waarschijnlijk al gezegd hebben dat het als bij toeval weer uitdraait op een verlengd weekend, zeker? 🙂
Ik ga werken, in alle geval. Misschien dat het op het werk vol zal lopen met kinderen die niet op opvang kunnen of naar school kunnen, maar ‘t zal ons niet tegenhouden.
Reacties
17 reacties op “Gho ja, staking”
Los van de validiteit of zinvolheid van deze staking, het argument “de mensen die het voor het zeggen hebben, dacht ik, hadden al gezegd dat wat er ook gebeurt op 30 januari, ze helemaal niets gaan veranderen aan de plannen, dus ik weet niet echt goed wat zo’n staking zou kunnen bewerkstelligen” is vrij onnozel.
Bij mijn weten is er nog niet één staking in de geschiedenis geweest waar de machthebbers op voorhand zeiden toegevingen te zullen overwegen als de syndicale acties maar overtuigend genoeg zijn.
Ik stel me ook vragen bij de legitimiteit van de stakingsreden. De vakbonden zeggen dat ze (meer) inspraak willen in de beslissingen die regering en parlement nemen, zo niet mogen ze chantage plegen door te staken.
Maar nog niemand heeft me uitgelegd wat maakt dat vakbonden überhaupt inspraak moeten krijgen.
Elke belg heeft bij de verkiezingen een stem kunnen uitbrengen op een partij naar keuze. Daaruit is uiteindelijk een regering gedistileerd die een regeerakkoord heeft onderhandeld (eigenlijk de partijvoorzitters, i know). Wat maakt dan dat vakbondsleden vinden dat ze recht hebben op een tweede stem om hun oorspronkelijke (verkiezings)stem meer kracht bij te zetten?
En wat maakt dat er getollereerd wordt dat er wegblokkades opgeworpen worden en dat de politie niet tussen komt om te zorgen dat werkwilligen wél kunnen gaan werken?
De vakbonden hebben legitimiteit net zoals de boerenbond of de vereniging van de werkgevers legitimiteit hebben.
De vakbond vertegenwoordigt zijn leden (en bij uitbreiding alle werknemers) in collectief overleg met overheid en werkgevers.
Stakingen zijn daarbij een basisrecht: het is uiteindelijk het laatste reddingsmiddel dat de werknemers als groep hebben.
Maar dan moet het wel, vind ik, een staking zijn met een duidelijk (en als het even kan, legitiem) doel een weg om tot dat doel te geraken.
En dat is hier, vind ik, ik niet het geval.
Ik durf betwijfelen of vakbonden ‘de werknemer’ in zijn algemeenheid vertegenwoordigen. Wanneer de uitkering van werkloosheidsvergoedingen niet meer in handen is van de vakbonden zou hen dit ongetwijfeld een hele hoop leden kosten. Het is nu nl. zo dat ze eerder opkomen voor alle mogelijke vormen van niet-werken dan voor de werknemers die ze zeggen te vertegenwoordigen.
En het stakingsrecht mag eventueel blijven bestaan, maar dan in de vorm van het werk neerleggen voor diegenen die dat willen en niet in de vorm van een hele samenleving lamleggen.
Ik zei hierboven ‘eventueel’ omdat ik staken eigenlijk een erg destructieve manier van actievoeren vind. Stel je voor dat je dat in een gezinssituatie zou doen: “Ik zet me in de zetel en doe niks tot ik mijn zin krijg”. Me dunkt dat er interessantere manieren zijn om je wensen kenbaar te maken (en je relatie gezond te houden).
Ik ken trouwens weinig stakingsacties die resultaatsgericht zijn. Buschauffeurs die staken omdat een collega van hen een mep heeft gekregen om maar een voorbeeld te geven. Die mep is zeker niet ok, maar daarvoor staken is als staken omdat het te hard waait. Het lost niks op en er worden een hoop mensen en bedrijven getroffen die er niks mee te maken hebben..
Dat met die mep en die buschauffeur lijkt me nu net wel een geldige reden om te staken.
Als ze er niks aan doen dat je afgetuigd wordt op je werk dan is staken volgens mij logisch… Zowat 1 van de weinige stakingen die wel terecht zijn.
Je gaat niet werken om te worden afgetuigd.
Het positieve aan deze algemene nationale staking is dat het mogelijk de allerlaatste is in België. Dat de vakbonden beginnen in te zien dat deze actievorm er een is uit het verleden.
Ik volg Kareltje. Specifieke stakingen, daar kan ik nog inkomen (bv. onderwijsstakingen, protesten in de witte sector, etc.), maar algemene stakingen zijn ondemocratisch. Waarom zou de stem van een staker meer waard zijn dan die van mensen die niet staken? Waarom zou er rekening moeten gehouden worden met stakers i.v.m. algemene zaken? Wat met al die mensen die een omgekeerde visie hebben dan wat de stakers willen, maar niet over zo’n drukkingsmiddel beschikken? Enkel de vakbonden hebben een drukkingsmiddel, de rest van de bevolking heeft dat niet.
Ik heb hetzelfde probleem met petities tegen bepaalde zaken. Mensen die voor iets zijn, gaan geen petitie starten. Als er dan wordt toegegeven aan een petitie die tegen iets werd opgestart, dan wordt de visie van de voorstanders (en mogelijks zijn die in de meerderheid) genegeerd.
Tine, niets of niemand houdt jou tegen om de mensen met een omgekeerde visie te verzamelen. Of om een petitie voor iets op te starten. Mooi dat dat hier kan. Op vele andere plaatsen kunnen ze er alleen maar van dromen.
Marc, ik denk dat je mijn punt niet snapt. Als er beslist is dat er bv. een brug in uw straat komt, en je bent daar blij mee, dan ga je geen petitie opstarten. Je start geen acties als je akkoord gaat met de gang van zaken, alleen als je er tegen bent. En zo lijkt het vaak onterecht dat er veel tegenstand is omdat alleen de tegenstanders worden gehoord.
En als ik een blokkade zou opwerpen, dan volgt er gegarandeerd een PV. Nee, niet iedereen beschikt over hetzelfde drukkingsmiddel.
Karel en Tine, wat een verademing om, heel af en toe, doordachte commentaren te lezen.
Ik heb het ook bijzonder moeilijk met dergelijke stakingsacties en de gedachtenkronkels die erachter steken. Dat veel mensen het niet eens zijn met de huidige regeringsmaatregelen is heel legitiem. Er moet weliswaar stevig bespaard worden, na het potverteren van de traditionele partijen die reeds tientallen jaren aan de macht zijn. Maar vooraleer de pensioenleeftijd op te trekken, de roerende voorheffing te verhogen naar 20 %, het eenzijdige cliquetsysteem bij de brandstofprijzen door te drukken enz., moet eerst het geld gehaald worden waar het te halen valt. Bij de grote kapitalen, met een eerlijke fiscaliteit en door het echt bestrijden van de geïnstitutionaliseerde fiscale fraude Dan zijn we al een eind op weg. Schaf daarenboven de vele deelregeringen, parlementen, senaat, commissies, provincies en dito praatbarakken af. Breng deze terug tot één parlement en één regering. Of ga voor een volledige splitsing (Vlaanderen, Wallonië, Brussel…). Ik laat iedereen hierin de vrije keuze, als dit maar geargumenteerd is. Maar begin a.u.b. met een doordachte stem uit te brengen in het stemhokje. Ga daarna niet staken op vraag van een vakbond die tot dezelfde strekking behoort dan de regeringspartij waartegen gestaakt wordt en waarvoor je misschien gestemd hebt. Wees dus consequent. En als je toch wilt staken, misbruik uw macht niet en laat de werkwilligen (nog steeds een grote meerderheid) gewoon werken. In mijn werkomgeving gaan een paar collega’s maandag thuisblijven. Ze willen de moeilijkheden aan de bedrijjfsingang vermijden. Daar kan ik nog inkomen. Maar dat ze dan een dag verlof nemen. Uit gemakzucht en omwille van de 30 euro toch meestaken, daar word ik moedeloos van. Wat een motivatie.
Tine, je kunt toch acties starten voor iets als je merkt dat er een partij tegen iets opkomt en jij een positief signaal wil geven. Maar het klopt dat dat natuurlijk wel wat moeite vraagt. Er staat ook nergens in de wet dat er geen vakbonden mogen bijkomen, naast de al bestaande. Zo blijft er ruimte voor nieuwe initiatieven. Vergeet niet dat niet iedereen even mondig is om zelf zijn mening te verkondigen. Voor die mensen is het een zegen dat er belangenverenigingen zijn die het opnemen voor hen. Waarmee ik niet automatisch de vakbondsacties van maandag goedkeur…
Marc, ik ben zelfstandig. Als ik besluit niet te werken, dan lopen mijn klanten weg. Zo simpel is het. Staken is een drukkingsmiddel waarover ik niet beschik. Door de stakingsacties van de vakbonden lopen klanten ook weg, verdwijnen er ook banen, enz. maar ‘t verschil is dat zij die link niet leggen. Waarom zou ik mijn eigen klanten pesten omdat ik niet akkoord ben met iets wat de regering doet?
Toen studenten vakbondsleden de toegang tot hun gebouw ontzegden, uit protest tegen de stakingen, werd de politie erbij gehaald om de blokkade op te heffen. Stakers mogen blokkades zetten, studenten mogen dat blijkbaar niet.
En tussen haakjes, ik ben groot voorstander van het streng aanpakken van al die speciale constructies voor belastingsontduiking. Ik betaal zelf braaf mijn belasting en vind het zeer vervelend dat zelfstandigen vaak zo’n negatief etiket krijgen opgeplakt omdat er een pak sjoemelaars tussen lopen. Ik rij niet met een grote auto, hou mijn inkomen niet kunstmatig laag om minder sociale bijdragen te moeten betalen, etc. Ik werk wel zeer hard, heb een zeer stressvolle job en vind dan ook dat ik daar naar vergoed mag worden.
Zonder zelfstandigen, zonder ondernemers is er geen werkgelegenheid. Zelfstandigen kunnen niet staken, hun enigste protestmiddel is de benen nemen en naar’t buitenland trekken, wat dus veel gebeurt. Maar weerom wordt minder snel de link gelegd tussen bepaalde maatregelen en bepaalde bedrijven die besluiten te verhuizen.
De maatregelen van de regering treffen de KMO’s veel meer dan de werknemers. Brugpensioen is een voordeel dat enkel aan grote bedrijven wordt gegeven. Al die systemen van maaltijdcheques en bedrijfswagens, dat werkt vooral goed voor grote bedrijven. Dat brugpensioen is een vrijgeleide voor bedrijven om vooral hun Belgische vestiging te sluiten. Waarom zouden ze een buitenlandse sluiten waar het tot een sociaal bloedbad leidt en ze een fortuin aan ontslagpremies moeten betalen, als ze hier een groot deel gewoon op brugpensioen kunnen sturen?
De belastingsverhoging nu treft vooral de KMO’s. Grote bedrijven die nu al een pak minder belasting betalen dan de KMO’s worden weerom gespaard.
Diegene die maandag zullen staken zijn ook niet diegene die volgend jaar meer belastingen moeten betalen. Hun inkomen zal nog stijgen door de index.
‘t Zijn ook de KMO’s die de crisis dubbel en dik zullen voelen. Mijn inkomen zal dalen doordat er minder werk zal zijn. En dan moet ik nog eens extra belasting betalen ook. En ja, ik lig daar wakker van, maak me zorgen wat de komende jaren zal brengen.
De staking nu gaat vooral over verworven luxerechten. Met vergelijkt zo graag met het sociaal model in Zweden. Daar is de effectieve pensioenleeftijd 65 voor de mannen en 67 voor de vrouwen, da’s zo’n 8 à 10 jaar langer dan hier. Waarom kunnen ze daar langer werken dan hier?
De treinen rijden niet meer op steenkool zoals vroeger, dus waarom zou het rijdend personeel van de NMBS nog steeds dat recht moeten behouden om op 55 op pensioen te kunnen gaan? Het is toch niet sociaal dat de ene tot zijn 65e moeten werken terwijl de andere al 10 jaar vroeger mag stoppen?
Men spreekt altijd over gelijkheid op vlak van inkomen, maar ook op vlak van werkdruk zou er meer gelijkheid mogen komen.
Er is een gigantisch besparingspotentiëel in al die overheidsbedrijven, maar daar wordt niet aan geraakt. Ik heb vernomen dat de NMBS meer dan 300 dochterondernemingen heeft, allemaal met hun eigen raad van bestuur, allemaal betaalde mandaten. Ik word zot als ik al die intercommunales zie, al die verschillende watermaatschappijen, de ene een onderafdeling van de anderen, allemaal met hun eigen raad van bestuur, allemaal met betaalde mandaten.
en ja, ik volg Jean ook, er zijn veel te veel verschillende bestuursniveau’s. Daar kan serieus in gesnoeid worden. Voor mijn part mag er gewoon nog een Belgisch niveau en een gemeentelijk niveau overblijven.
en schaf al die maaltijdcheques en bedrijfswagenstoestanden af, idem voor zoveel zaken die je fiscaal kan inbrengen.. Vereenvoudig de belastingen zodat er minder gesjoemeld kan worden, er meer duidelijkheid is, en de administratie een pak goedkoper kan worden.
en dan zijn er de banken, zoals mijn broer zegt die er een tijdje voor gewerkt heeft “de grootste smeerlappen die er zijn”….maar weerom, daar durft men ook niet aan te raken. Er zijn dus inderdaad tal van zaken waarvan ik zou willen dat de regering het anders aanpakt (die bankenkwestie moet wel Europees geregeld worden, niet nationaal), ben dus lang niet tevreden met alles wat er nu in het regeerakkoord staat, maar die eisen van de stakers gaan daar dus niet over, die gaan over luxerechten. En dus nee, ik begrijp die stakers echt niet.
tenslotte, wat dat positief signaal betreft over zaken waarmee je akkoord gaat. Dat ik het bord aan de stadshal niet beklad met “Wow, fantatische stadshal”, of geen grafitti spuit op muren met “België is een supertof land” is niet omdat ik geen moeite wil doen 😉
pffooee, en nu ga ik naar lichtjes kijken…
@Tine: knal erop! Ik betrapte mezelf erop dat ik de hele tijd zat ‘ja’ te knikken toen ik jou reactie las. Ik heb 7 jaar bij Fortis gewerkt en daar de macht van de vakbonden gezien: een hele verdieping van de Astro toren in Brussel was voorbehouden aan délégues die vrijgesteld waren van werk: hallucinant. Op mijn eerste werkdag “onthaaldag” bij de bank kregen we eerst een preek van alle bonden tot ergens ver in de namiddag plaats werd gemaakt voor iemand van HR van de bank. Zeggen dat de banken verantwoordelijk zijn voor de crisis is maar een deel van het verhaal. Mij maak je niet wijs dat de vakbonden door hun verwevenheid op alle niveaus bij de banken ook geen boter op hun hoofd hebben.
Verder: ik lees dat de bonden willen staken omdat er zogezegd geen overleg zou zijn, ik lees ook dat ze tijden de regeringsformatie 541 dagen de tijd gehad hebben om overleg te plegen. Wie houden de bonden eigenlijk voor het zotje? En zoveel meer. Ik staak niet maandag. Vroeger sloeg volgende slogan op een bepaalde politieke partij, nu slaat het op de vakbonden, nml.: wie gelooft die mensen nog?
mooie argumenten, Tine. Even ter info: ik ben ook zelfstandige, dus ik ken hetzelfde klappen van de zweep. Als je het niet eens bent met een klant of in een conflict ligt (bv klant die niet betaalt), kun je ook ‘staken’ door dingen achter te houden. Wat dat langer werken betreft: mijn vader is op zijn 16e beginnen werken. Ik heb er dan ook geen enkel probleem mee dat hij stopt na een loopbaan van meer dan 40 jaar. Er wordt te weinig rekening gehouden met dat criterium vind ik. Ik weet niet of de staking wel degelijk gaat over wat jij luxerechten noemt. Het grote probleem is dat er in het verleden al te snel en te lichtzinnig naar het stakingswapen werd gegrepen én dat de manier van actie voeren van de vakbonden misschien niet meer van deze tijd is. En hoewel ik niet altijd akkoord ga met wat ze doen en hoe ze het doen, vind ik wel dat ze nodig blijven.
P.S.: de lichtjes waren mooi he?
De lichtjes waren heel mooi.
En ‘t probleem in onze branche is dat wij eerst het werk moeten doen en dan pas betaald worden. Wij kunnen dus niks achterhouden. Dan moet het dus voor de rechtbank komen en wegens de traagheid van het gerecht is de schuldenaar meestal al lang failliet tegen dat er uitspraak is. Maar dit doet eigenlijk niet terzake, dit gaat over conflicten met klanten. Wij hebben geen drukkingsmiddel om de regering onder druk te zetten. En eigenlijk vind ik ook niet dat dat moet. Daarvoor dienen verkiezingen. ‘t Gaat alleen niet op dat de ene wel vindt dat zijn stem extra moet gehoord worden, daar waar de anderen die kans niet hebben.
Maar soit, ‘k wil niet als verzuurde mens overkomen. Ik heb eigenlijk echt niet te klagen, ben best tevreden met mijn leven, met hoe ik ervoor sta. ‘k Heb op momenten hoerechance gehad en besef dat niet iedereen zoveel geluk heeft. Maar ja, soms ergert een mens zich eens aan zaken. Ik woon in de stationsbuurt en ben zeer enthousiast over het ganse project Gent Sint Pieters. Als ik dan in de pers lees dat zogezegd de ganse buurt er tegen is, dan steiger ik. Er zijn echt wel voor voorstanders ook, maar die hoor je niet, want die starten geen petities en stappen niet naar de pers.
waar is de “vind ik leuk” knop? Ik wou er direct op klikken toen ik Tine haar betoog las!