Gisterenmiddag was het plafond in het bureau klaar om geplamuurd te worden. Er is nog één balk over, en de kinderbalken zitten weg:

De meubels die er nog staan: links een groen ijzeren bureau uit de jaren 1950, dat blijft er staan. Net achter dat wit paneel, met afgeronde hoeken: een vitrinekast uit schat ik de jaren 1920-30, geen idee wat we ermee gaan doen. Daarachter, tegen de muur: een keukenkast die de grootvader (of overgrootvader, of overgrootnonkel, ik wil ervan af zijn) van Sandra gemaakt heeft, met allemaal vakjes erin, een ingebouwde broodtrommel, eierteller en koffiemaler; ook geen idee wat we ermee gaan doen. Achter het trapje, tegen de muur: een archiefkast, die we wellicht gaan hergebruiken als linnenkast. 

We krijgen ook een zicht op de breedte van kastenwand-slash-uitklapbed:

Van de muur tot aan dat bleekhouten latje, daar komt de kast met het uitklapbed erin. De ruimte van dat latje tot aan het begin van het plafond, da’s een nis van waaruit dimbare indirecte verlichting komt. 

In het achterhuis heeft de vloer zijn eerste laag olie gekregen. Het blonk nog een beetje als ik thuiskwam: 

…maar het wordt dat nu ook een beetje klaarder wat we waar gaan kunnen zetten. Sandra stond gisteren in de Ikea te kijken naar een slaapkamerkast met glanzende pistachegroenen deuren, als dat maar goed komt. 

En neen, nog niet aan het opruimen begonnen. De moed ontbreekt mij een beetje.