Kijk, ik had daar nog geeneens foto’s van genomen: het achterhuis met in elkaar gevezen meubels.

Er zit nog blauwe folie op de kasten, zowel links als rechts, en de plinten moeten nog eens gedaan worden, en er zou eigenlijk nog moeten geverfd worden aan muren en plafond, maar hey: ’t is voor als er nog eens geld is. 

Het bed valt groot uit, ja:

We gaan het nog een beetje naar links schuiven, en dan tegen de venster zo’n smal bureau van bij Ikea plaatsen: 

Genoeg om een laptop op te zetten, en om te studeren. En lang genoeg ook. Ik hoop dat dat compenseert voor de ondiepte. Enfin ja, 40 centimeter, ’t moet maar genoeg zijn. 

En dat geeft dan dit, van de hoek waar dat bureau moet komen naar de trap (achter dat muurtje, maar hij moet nog gezet worden):

…maar voor de rest gaat hier niet al te veel meer in gewerkt worden, dus. Op die trap na en de gordijnen die Sandra zelf tegen de muur gaat plakken, is de eerste kamer af. Ongeveer. 

In de living wordt er morgen begonnen aan het plafond, voor zover dat kan gedaan worden (wegens dat die ene kapotte kappoot en moerbalk nog moet gefatsoeneerd worden), en als dat gedaan is, kunnen we weer een beetje menselijk leven in die living: plastiek van zetels halen en zo. 

Gisteren en vandaag is er geplakt in de trapruimte in de living, trouwens, en dat zal denk ik morgen ook klaar zijn. Van beneden naar boven:

Boven, naar de kamer van Louis en Jan kijkend (die bibliotheekkast staat daar nog verkeerd, ze komt tegen de muur):

Boven, naar de kamer van Zelie en Anna kijkend: 

Op de foto hierboven aan de linkerkant: een zoveelste sterk staaltje van creatief met dragende structuren — die twee stukken balk, die zouden eigenlijk één balk moeten zijn:

En een dragende balk met een winkelhaak vast vijzen in een andere balk, dat is precies zo sterk als de twee schroeven die de winkelhaak vasthouden, ja. 

Zucht. Maar we laten het zo, ’t is de charme van het huis, meneer mevrouw. 

Trouwens: al de mensen die bij de verbouwing hier betrokken zijn, van de verbouwmens en zijn mensen en de architect tot de smid die hier vanmorgen was en de loodgieter die er dit weekend, gisteren en vanavond opnieuw zal zijn: stuk voor stuk, individueel en collectief machtig goed. 

Sympathiek, kennis van zaken, degelijk, klantvriendelijk, snel, proper: ik heb niet genoeg superlatieven op zak.