De situatie is dat een tijd geleden persoon A (pak nu nog: een agressief stuk crapuul) persoon B een klop gegeven heeft en dat persoon B doodgevallen is na die klop.
Euh.
Ik had daarnet een hallucinant dovemansgesprek op Facebook, en ik heb eigenlijk niet eens zin om naar de krantencommentaren te gaan kijken, nu persoon A voorlopig vrijgelaten blijkt te zijn.
Is er dan echt niémand die denkt dat er wel degelijk een verschil is
- moord (met voorbedachte rade): A had een plan opgevat om B dood te doen, gelijk in de televisieseries
- opzettelijke doodslag (zonder voorbedachte rade): A stond op de bus, B sprak hem tegen, en A wou hem in een vlaag van woede doodmaken
- opzettelijke slagen en verwondingen met de dood tot gevolg zonder de intentie te doden: A wou B een welgemikte klop in zijn gezicht geven, wil het stomme toeval toch wel dat B daarvan doodstuikt, zeker
- opzettelijke slagen en verwondingen: A heeft B een blauw oog geslagen
- onopzettelijke slagen en verwondingen met de dood tot gevolg: Firmin Crets heeft zijnen beste maat doodgeslegen
- onopzettelijke slagen en verwondingen: owla, sorry, mijn elleboog in uw wezen, ’t was niet de bedoeling
Voor zover ik dat zag op het nieuws, is het hier nummertje 3, dacht ik. Maar ik zie de ene na de andere pleiten om A te behandelen als was hij een moordenaar. Wat hij dus niet is.
Een rechtsstaat, verdorie, geen lynchpartij.
Reacties
8 reacties op “Doe eens van rechtsstaat”
Allemaal tegen de muur!
Graffiti? Tegen de muur!
Spuwen op straat? Tegen de muur!
Door het oranje rijden? Tegen de muur!
Op een blog auteursrechtelijke inbreuken plegen? Tegen de muur!
Het zal rap gedaan zijn met al die criminaliteit mijnheer!
‘k Heb het altijd bizar gevonden dat de straffen voor poging tot moord vaak zo licht uitvallen, daar die voor onopzettelijke doodslag vaak veel hoger liggen.
Het zijn alweer eens de emoties die de ratio in de weg zitten en de gansen bataklang overnemen…
De advocaat van het slachtoffer, daarnet op tv: “ik heb hier net een hysterische echtgenote van de betreurde aan de lijn gehad die maar niet kan begrijpen wat er gebeurd is en waarom er geen rechtvaardigheid is”. Als dàt geen emotionele chantage is zeg, hij probeert gewoon zoveel mogelijk mensen te overtuigen van het Grote Onrecht dat hier geschiedt – en hij doet dat niet slecht, eigenlijk, al is het op een niet zo eerlijke manier. Binnenkort worden er marsen georganiseerd om die dader te lynchen en waar staan we dan nog met onze rechtsstaat?
Daar erger ik mij ook enorm aan.
Net als aan de onhebbelijke gewoonte, zelfs van sommige journalisten, om elk misdrijf een misdaad te noemen.
Een basisintroductie (en het moet echt niet veel zijn) in het recht, zou voor velen geen kwaad kunnen.
Niks onrecht : proces met straf volgt nog = recht
En wat als de dader een extreemrechtse nazi is die al eerder betrokken was in zware vechtpartijen en gewelddelicten?
Dan nog zal wat die mens doet in één van die zes vakjes vallen. En is het niet automatisch “moord”.
Net zoals “het was zo’n brave mens, nooit geen problemen mee gehad” wél een moordenaar kan zijn.