De Visserij in Gent, de helft daarvan is al sinds een tijd een fietsstraat.
Fietsers komen eerst en auto’s worden gedoogd, zo staat het denk ik op het verkeersbord. Eenrichtingsverkeer voor auto’s, tweerichtingsverkeer voor fietsers, en de auto’s moeten maar achter de fietsers blijven rijden als ze echt in die straat moeten zijn.
Want in principe moeten enkel bewoners er zijn, en zou er geen doorgaand verkeer mogen zijn. In de praktijk is het (uiteraard) een sluipweg voor onverlaten die niet graag in al te lange files staan, maar zelfs dan nog: de mensen hebben het ondertussen wel door dat het een fietsstraat is, en dat ze geen wilde toeren moeten uithalen.
Auto’s rijden er door de band hoffelijk en traag.
En omgekeerd ook: fietsers mogen in het midden van de straat rijden, maar als de auto’s niet lastig doen, dan laten we ze natuurlijk gewoon doorrijden, ‘t is niet dat fietsers speciaal lastig moeten gaan doen omdat er toevallig een auto rijdt in iets dat eigenlijk een fietsstraat zou moeten zijn.
Behalve.
Behalve als ik er eentje van vér hoor aanstuiven, verkwistend gas geven en versnellen van verkeersdrempel naar verkeersdrempel. Dan ga ik in het midden van de weg rijden. Nee maar.
Ik doe het al een tijd elke dag minstens twee keer, dat traject, en ik heb er nog nooit een probleem gehad. Andere mensen wel, lees ik hier en dar, maar ik dus nog niet. Ja, die paar keer dat er een kraan over de hele weg stond en er niemand nog door kon – maar zelfs dan: de laatste keer met een wegblokkeren hebben de werkmensen mijn (zware) fiets gewoon over de hindernissen getild, en zelfs zonder dat ik ook maar iets gevraagd had.
*
* *
Vandaag reden Zelie en ik samen naar huis (ze was op mijn werk komen studeren: namiddag vrij wegens morgen examen Latijn), en het was van dattum.
Normaal gezien rijd ik ergens tussen 25 en 30 per uur, maar met Zelie was het eerder 17-18 (ja, ik heb zo’n kilometerteller-snelheidsmeter-thermometer-computer op mijn stuur, en ja, ik kijk daar de hele tijd op). Rustig aan het rijden, en achter ons hoor ik plots een auto luidruchtig optrekken.
Mijn reactie: pal in het midden van de straat gaan rijden.
De auto achter ons begint te claxonneren.
Mijn reactie: vertragen naar 10 kilometer per uur.
En dan gebeurt het plots allemaal tegelijk: de auto achter mij trekt op, en probeert mij van de baan te rijden. Ik moet wel uitwijken, krijg een stamp van de autospiegel tegen mijn elleboog, de auto schaaft langs mij, en ik lig er haast onder. Ik probeer mij in evenwicht te houden, tegelijkertijd roep ik hem iets in de zin van “ey, zót"!” na, én zwenkt een mevrouw die van de andere kant kwam naar het midden van de straat, waardoor hij wel moét remmen of hij overrijdt haar.
Ik doe teken dat hij zijn venster naar beneden doet: aaahhhh… het typevoorbeeld.
Impeccabel gemanicuurd, donkergebruind van ongetwijfeld vele skivakanties en zeiltochten, zwart haar naar achteren gekamd en in de gel gestoken, lichtblauw gestreept hemd met witte kraag, bordeaux das, donkerblauw duur kostuum, gouden kettinkje rond de linkerpols (nonchalant op het lederen stuur van de donkergrijze BMW gedrapeerd), Blackberry in de rechterhand, op de achterbank een paar dossiers van cliënten en redelijk voor-de-advocaat-uitziende publicaties.
— Mijnheer, gij hebt hier dus wél geen voorrang hé. Dit is een fietsstraat, auto’s die hier niet moeten zijn, moeten hier helemaal niet doorrijden.
— JAMAAR ZIE GIJ DAN NIET DAT IK AAN HET PARKEREN WAS?
— Parkeren?
— Euh ik wil zeggen MANEUVREREN! ZIET GIJ DAN NIET DAT IK AAN HET MANEUVREREN WAS?
— Allemaal goed en wel meneer, maar ik heb hier voorrang op u. Als ik voor u rijd, dan moet gij mij niet proberen opzij duwen. Ziet ge dat rood op de weg? Dat wil zeggen dat het hier een fietspad is, en dat gij uw manieren te houden hebt.
(Ondertussen aan de andere kant van de auto, die mevrouw: Ge moogt dat niet doen hé meneer! Dat mag niet hé! Ge weet toch dat dat niet mag hé!)
— JA, wel, IK HEB HIER EEN AFSPRAAK IN DE STRAAT!
— Dat kan mij ook niet veel schelen. Gij hebt u aan de verkeersregels te houden, pipo.
Waarna hij wegstuift aan veel te snel per uur, voorbij wel tien parkeerplaatsen.
Ik rijd erachter en ik haal hem in aan het kruispunt. Hij staat te pinken om af te draaien. “Awel? Ik dacht dat g’een afspraak had in de straat?” roep ik in zijn achterraam, dat nog altijd open staat.
Hij zet aan, karikaturaal agressief, en ‘t is dan dat ik zie dat ik met mijn linkerrem een lange diepe kras in zijn carrosserie getrokken heb, van de helft van zijn voordeur over zijn achterdeur tot in zijn achterkwartier.
Tja.
Reacties
63 reacties op “Verkeersgeagresseerd”
[…] to only download software from sites you trust.https://blog.zog.org/2012/06/verkeersgeagresseerd.htmlContinueGo back to […]
+1! Ik ben ook de fase van meewarig barmhartig rologend ondergaan al een tijdje voorbij, meerdere keren per week zit ik in een heel klein beetje oorlog.
Een half uur geleden moest ik — met Lena op de aanpikfiets — de N70 oversteken, van Lidl naar Koodza, dat is gekkenwerk, niet in de verste verte een oversteekplaats. Ik had de helft van de baan veilig overgestoken en plots komt een BMW X5 aanvliegen die ons duidelijk van ver ziet staan (fluo-vlagje en al) maar totaal geen vaart mindert, daar stonden wij dan, op een denkbeeldige middenberm terwijl een 4×4 ons tegen 120 per uur op een halve meter voorbij raast. Daar word ik agressief van. (ik hou me tegenwoordig enkel nog in als ik niet alleen ben)
Go Michel!
Verleden week nog in Leuven last gehad met hetzelfde typevoorbeeld die zich met volle vaart op het fietspad manoeuvreerde om zich dan pal voor mij te parkeren. Omdat ik al nee aan’t knikken was stak hij offensief zijn arm al door de ruit, en kreeg pas echt verhaal toen hij stilstond en ik zei dat hij hier gevaarlijk stond: “Wa denkte gij wel fietserke? Werkt uw licht wel (het was klaarlichte dag), hoe durfde gij zo’n bakkes op te zetten tegen mij?”. Het is dat er toen net politie voorbijkwam (die niet stopte, en de man dus ook niet aansprak) of ik had een pak slaag gehad.
Ik heb van mijn vriendin moeten beloven om nooit alleen zo’n mensen aan te spreken op hun gedrag, wil ik nog heel thuiskomen.
Spijtig, want ik haat het dat zo’n egoïsten vrij op de rijweg mogen komen.
De roomse term voor die kras is immanente gerechtigheid, dacht ik.
oh man, wat had ik hier graag bijgeweest om nog een kras aan zijn rechterzijde te zetten. Ik doe net hetzelfde als jij in een zone 30 straat die als sluipweg wordt gebruikt. Die typ presteerde het achter ons te rijden, de witte lijn op de Voskenslaan te negeren, de tram (!) voorbij te steken om me aan het zebrapad te verwijten dat ik de kinderen op de stoep liet rijden. Zolang er dwazen als die kerel rondrijden, laat ik mijn kinderen op de stoep rijden zolang het wettelijk mag. Wat trouwens ook kan helpen om ze over de rooie te krijgen: de mijne had allerlei Buffalo parafernalia in zijn voiture. Dan volstaat het om te dreigen zijn auto in blauw-zwart te customizen 🙂
er zijn zelfs mensen die tegen de fietsers zijn wanneer ze in de auto zitten, en tegen de auto’s wanneer ze op de fiets zitten.
Die ge hebt diene mens eigenlijk verkeersgeagresseerd?
Eerder “gniffel” op’t eind, ipv “tja”. Geen zeer meer aan de elleboog mag ik hopen?
Da’s wat ze noemen ‘een geluk bij een ongeluk’ 🙂
Een maand geleden stond er eentje vol geparkeerd met zijn vier pinkers op het fietspad van de Albertlaan. Ik heb met mijn been vooruit zijn linkerspiegel afgereden, hij had er maar niet moeten staan. Zo los ik dat tegenwoordig op.
Hoera!
Verruwing der zeden! Spiraal van geweld!
Dochter content?
Makkelijk gezegd, ik weet het.
– In de Visserij is geen fietspad. Een paar honderd liter rode verf zorgen er niet voor dat iets een fietspad wordt.
– De visserij is volgens mij geen fietsstraat. Voor zover ik weet bestaat het begrip “fietsstraat” wel, maar is het KB dat de verkeersborden die een fietsstraat aangeven vastlegt er nog niet. Er is dus nog geen enkele manier om een fietsstraat aan te geven. Tenzij dat heel recent zou veranderd zijn.
Je argumentatie rammelt dus behoorlijk.
Binnen de bebouwde kom mogen fietsers met twee naast elkaar rijden en moet achteropkomend verkeer maar wachten tot ze voorbij kunnen. Als je dat in de Visserij doet kan ook geen kat meer door, zeker als je niet al te dicht bij elkaar gaat rijden. Dat zou dus mijn strategie en argumentatie zijn. Voordeel is ook dat hij met de beste wil van de wereld niet naast je kan komen.
http://www.wegcode.be/wetteksten/secties/kb/wegcode/1804-art22novies
Ik lees dus die wettekst, en dan zie ik vanmorgen dit verkeersbord staan:
…en ik herinner mij het artikel in de krant. Van mij kan niet veel meer verwacht worden.
Ooh da’s inderdaad een gelukkig toeval, die kras. Hoe vaak ik niet al heb gedacht “verdorie, ik had die een kras moeten rijden” ofzo, maar ja ik ben natuurlijk wel zo braaf dat ik dat niet opzettelijk doen.
Deed me heel erg denken aan deze cartoon :
Mr. Walker and Mr. Wheeler
http://youtu.be/QUm6GfUzVZU
Mmm. Ik word toch wat ongemakkelijk bij het ‘hoera’-gehalte in de meeste reacties.
Alsof het ok is om de frustratie van de zwakke weggebruiker al krassen-trekkende-en-spiegel-afrijdend bot te vieren.
Dat neemt natuurlijk niks weg van het feit dat die bmw-rijdende idioot – qua stigmatisering kan dat ook tellen trouwens – zijn verdiende loon gekregen heeft. Rechtvaardigheid boven alles.
Ik deed er niet hoera over, integendeel: was die mens gestopt, we zouden het proper geregeld hebben met de verzekering.
Ik doorkruis elke dag twee maal de ganse stad, ring over, brugse poort door, het centrum, visserij, keizerspark tot in Gentbrugge.
Alle soorten verkeer en alle soorten straten en de enige plaats waar ik soms bang ben op mijn fiets is die verdomde ‘fietsstraat’, wat een miskleun.
Nóg een prachtige realisatie van Martine De Regge.
Enige overdrijving is u niet vreemd? 🙂
Als de Visserij de enige plaats is waar ge soms bang zijt, dan is het dat ge op niet veel plaatsen in Gent rijdt.
En ook: alles wat goed gaat en gegaan is in mobiliteit is maar normaal, alles wat niet goed gaat, is de persoonlijke schuld van Martine De Regge? Ik zat woensdag met een mens uit Manchester rond de tafel, die maar niet begreep dat mensen hier blijkbaar maar niet begrijpen dat de politiek er is om richting te geven, en dat de administratie uiteindelijk het gros van het werk doet.
Maar neen: “nóg een prachtige realisatie van Martine De Regge”, alsof zij daar persoonlijk in de fout zou gegaan zijn.
Het helpt natuurlijk ook wel om een béétje de historiek te kennen.
In 2010 waren er werken aan de Willemsbrug. Tijdens de werken werd de Visserij aan één kant afgesloten: alleen nog plaatselijk verkeer en geen doorgaand meer mogelijk. Blijkt: drie vierden van het verkeer in de ochtendspits was van mensen die daar helemaal niet wonen. De bewoners vonden het daar wel fijn wonen en fietsen, Elke Decruynaere (Groen) stelt voor aan schepen De Regge om die situatie zo te houden.
De Regge ziet dat wel zitten, maar misschien omdat ze bang is voor dictator verweten te worden, gaat ze het wel eerst bespreken met de bewoners van de Visserij, en bij de fietsers die erdoor moeten rijden.
Tussen december 2010 en januari 2011 is er een proefopstelling van wat Decruynaere gevraagd had. Na afloop, bevraging: 40% was voor de proefopstelling, 28% voor de oude situatie, 22% geen voorkeur en 10% zegt dat ze niet kunnen vergelijken.
Ik zou gezegd hebben: een maat voor niets. Doe geen bevraging, laat uw administratie een voorstel uitwerken dat volgens hen het beste is en we zien wel. Maar neen, zo zijn ze niet: inspraak moet en zal.
Dus: hoorzitting. Iedereen in de straat krijgt een brief, honderd of meer man uit dat stuk straat komen af. Het wordt zeker een fietsstraat, dat is na het voorstel van Decruynaere en de fietsers al besloten. Fietser krijgen voorrang, de vraag is nu nog hoe er met de auto’s omgegaan moet worden. De voorkeur van stad en administratie is: de straat weer aan één eind afsluiten, enkel plaatselijk verkeer.
De bewoners krijgen vier alternatieven voorgeschoteld. 1: doorgaand verkeer mogelijk, eenrichtingsverkeer naar stad, 2: doorgaand verkeer mogelijk, eenrichtingsverkeer stad uit, 3: geen doorgaand verkeer mogelijk, 4: een tussenoplossing (met periodiek afgesloten verkeer, dacht ik).
En lap: de bewoners kiezen, met een overweldigende meerderheid, voor het eerste scenario: de oude situatie met doorgaand verkeer richting stad (waarvan ze weten dat het 3/4 sluipverkeer oplevert), in combinatie met het gegeven van een straat waar fietsers voorrang hebben.
Blok gezet door inspraak te geven.
En het leutige is natuurlijk: had “De Regge” (‘t is te zeggen zij en haar administratie) géén inspraak gegeven, was het verkeerd. Had ze inspraak gegeven en was ze de bewoners niet gevolgd, was het verkeerd. En nu ze zowel inspraak gegeven heeft als de bewoners gevolgd, is het nog verkeerd.
Trouwens: zelfs als het verkeersbord nog niet in een KB zou gegoten zijn (ik dacht van wel), dan nog staat er een bord “enkel voor plaatselijk verkeer”. Dus nog naast het al dan niet voorrang hebben op fietsers: in dit specifiek geval had die auto (geen bewoner, geen plaatselijk verkeer) er niet mogen rijden.
Wat moet er gebeuren? Elke dag een politiecombi aan de kant Keizersbrug zetten die iedereen tegenhoudt? Ik hoor het commentariaat nu al huilen: Politiestaat! Autootje-pesten! Zijn er geen belangrijkere dingen dan dat te doen?!
Jij niet Michel; dat wil ik niet beweerd hebben. Sommige reacties hier daarentegen…
Dimitri,
Ik ben zelf absoluut geen fan van geweld en de dingen met geweld proberen oplossen, maar ik merk wel dat hoe langer ik mij met de fiets in het verkeer begeef, hoe minder toegeeflijk ik word voor automobilisten.
De zwakke weggebruiker is nu meer dan ooit een zwakke weggebruiker, die nog te vaak zijn wettelijke plek op de rijbaan moet afgeven aan de sterke weggebruiker.
Zelfs al rij je met je fiets in het midden van de weg op een ‘gewone’ straat, dan nog is het compleet onwettig om iemand van de weg proberen te rijden. Eigenlijk zou je klacht moeten neerleggen wegens verkeersagressie. Er is een getuige bovendien! Heb je de nummerplaat genoteerd?
Het afstampen van spiegels van verkeerd geparkeerde auto’s is dan weer je reinste vandalisme.
ik moet mij elke dag inhouden om in de wondelgemstraat geen spiegels af te rijden en en krassen te maken in driedubbel verkeerd geparkeerde auto’s en stilstaande koffiekletshoudende bmwrijdende johnny’s. Jammer genoeg zou mijn eigen auto daarmee ook beschadigd zijn. En ik ben altijd kontent als ik een fietser ( ik bewonder fietsers die de wondelgemstraat durven trotseren, echt) hun voet of rem tegen een auto zie plaatsen. Ook echt. het wordt hoog tijd dat er eens opgetreden wordt tegen dat zootje ongeregeld hier in Gent die denken dat verkeersregels voor mietjes zijn. Als je er een agent op aanspreekt dan krijg je een schouderophalen en met veel chance wat gemompel ‘weinig zin’ ‘we doen ons best’ etc… Ik moet wel zeggen, ik moest onlangs in de visserij zijn om iets af te geven, ik was ook met de wagen, ik vind de verkeerssituatie daar écht niet duidelijk…-
Ja, dat lijkt me echt een goed gedacht om zo’n soort oorlog te starten van fietsers tegen automobilisten en vandalenstreken beginnen uithalen. Dat zal veel oplossen denk ik.
Ik ga niet zeggen dat ik niet hetzelfde zou gedaan hebben, de adrenaline op zo’n moment maakt een mens tot veel in staat, toch vind ik het niet kunnen. Agressie van een autobestuurder in het verkeer en iedereen schreeuwt moord en brand. Agressie van een fietser in het verkeer en iedereen roept applaus, hoera en goed gedaan. Ik vind dat een beetje raar.
En Hugues, met het been vooruit de spiegel afrijden van een auto die met vier pinkers gestationeerd staat, hopelijk rijden ze jou kop er eens af als je met pech in de weg staat van een ander weggebruiker. Op zo’n manier ben je minstens even erg als die dikke nekken met hun bmw.
Wat meer hofelijkheid in het verkeer zou het wellicht aangenamer maken. En dat moet ook van twee kanten komen.
En waar was Zelie?
Zelie reed rechts van mij.
Voor hetzelfde geld reed ze links en was het tegen haar dat die gast gereden was, had zij zich niet in evenwicht kunnen houden, en waren er meer ernstige zaken gebeurd.
@joris: waarom zou ik moeten tolerant zijn voor diegene die niet tolerant zijn? Ik parkeer mijn fiets toch ook niet op de rijweg zodat er geen auto’s meer voorbijkunnen? Hoeveel keer heb ik al een scheldkannonade over me heen gehad toen ik bij groen licht niet genoeg snel maakte dat ik wegkwam met mijn fiets en (bijna) aangetikt door hun voorbumber of weggeduwd door achteropliggende automobilisten? On-tel-baar. De agressie komt toch meestal als eerste van hun kant uit en ze zijn daarbij ook “sterker”. Reclaim the streets man, het is gedaan om met mij te sollen, als fietser ben ik een evenwaardige weggebruiker waarmee ze rekening zullen moeten houden. Desnoods hardleers.
Uw bent duidelijk behoorlijk bevooroordeeld. Er gaat volgens mij weinig agressie uit van een met vier pinkers verkeerd geparkeerde wagen. Mss stond die vrouw/man daar met pech, was zij/hij aan het laden of lossen of haar/zijn bejaarde moeder aan het ophalen. Je weet dat op zo’n moment totaal niet. Wie bijgevolg dan diegene die intolerant is? Met zo’n agressie reageren op een zo’n situatie maakt van jou een even slechte weggebruiker als al die automobilisten waarover je klaagt.
@Joris; u heeft absoluut gelijk dat agressie niets oplost en zowiezo geen middel mag zijn om je doel te bereiken (bel liever de politie, of doe ten minste alsof, dat helpt soms ook).
Maar eerlijkheid gebied me om te zeggen dat 99% van de chauffeurshun 4 pinkers niet opzetten omdat ze in panne staan, maar vooral omdat ze te lui zijn om een deftige plek te zoeken waar hun auto niet in de weg staat. Ten gronde zijn deze chauffeurs dus egoisten die hun eigen comfort prioritair vinden tegenover de veiligheid van anderen in het verkeer. En ze kunnen dit omdat ze de sterke weggebruiker zijn én de politie niet optreed tegen zo’n inbreuken.
Ik ben niets bevooroordeeld: ik oordeel dat als er nog parkeerplaatsen genoeg zijn er geen enkele reden is om plompweg het fietspad te blokkeren. By the way: mijnheer was aan het bellen.
Als het fietsstraatbord al in een kb zou gegoten zijn, dan zou het hier ergens moeten tussen staan: http://www.wegcode.be/wetteksten/secties/kb/wegcode/265-hs2 Ik vind het in elk geval niet terug. In het artikel van het NB waarnaar je linkt staat ook enkel “Het is enkel nog wachten op het ontwerp van een nieuw officieel verkeersbord dat het begin en einde van een fietsstraat aanduidt.”. Volgens mij wachten we daar nog altijd op. Ik hoor het graag als ik mis zou zijn.
Overigens had ik gisteren beter aan mijn reactie toegevoegd dat de uitleg van die automobilist nog veel harder rammelt. En dat zijn gedrag op geen enkele wijze goed te praten valt.
Zou het overigens niet nuttig zijn aangifte te doen? Kwestie dat de statistieken toch iets betrouwbaarder worden en dat jou geen vluchtmisdrijf kan aangewreven worden. Het zou niet de eerste keer zijn dat in een dergelijke situatie de automobilist bij de politie gaat klagen dat een aggresieve fietser -vanzelfsprekend zonder enige aanleiding- een kras in zijn auto heeft gereden.
Ik heb een getuige. De dame aan de overkant is de moeder van iemand op de school van mijn dochter. 🙂
Dochter had de nummerplaat onthouden, zei ze, maar geen idee of ze dat nu nog weet.
als je zo’n opgefokt geval achter je krijgt is het nogal nutteloos van die mens nog meer te gaan opfokken. Wat voor goeds kan daar ooit uit voortkomen? Gewoon met de glimlach doorlaten.
De “opgefokten” doorlaten met de glimlach? Ze dus belonen voor hun asociaal gedrag en bevestigen dat ze gerust mogen verderdoen op die manier? Dat dit de enige manier is om vooruit te komen in het verkeer? Tsk…
Ik las onlangs dat de meeste verplaatsingen met de auto gebeuren tussen de 1 en de vijf kilometer, iets wat in de meeste gevallen sneller en gemakkelijker kan te voet, met de fiets of het ov. Ik vraag me af waarom zoveel mensen als junks verknocht zijn aan die smerige auto’s: ze zijn kankerverwekkend, maken lawaai, zorgen voor veel stress en ongevallen, gewonden en doden, kosten handenvol geld en verbrassen massaal onze natuurlijke rijkdommen waarvan je je terecht de vraag kan stellen of ze niet beter benut kunnen worden. Aardolie verbruiken om naar de bakker en Dendelleis te gaan: latere generaties gaan ons terug opdelven uit ons graf om ons een posthume kopstoot te geven en te vervloeken voor zoveel spil- en gemakzucht. Hey, boodschappen laat je door kinderen doen: ik kreeg er mijn zakgeld door door wekelijks op zaterdag de familiale boodschappen te doen in de buurt, tegenwoordig durven ze de kids niet meer de straat opsturen: “Omdat er zoveel moordend verkeer is”. We draaien letterlijk dol.
Ik ben een helemaal voorstander om alle grootsteden he-le-maal verkeersvrij te maken, neem nu Gent: absoluut geen verkeer meer in een straal van ongeveer 2.5 km omtrek van het Belfort, tot aan de kleine ring. Van daaruit allemaal kleine snelle trams naar het centrum. En de parkings dan? Wat een idiotie om de parkings destijds in het centrum aan te leggen, maar het is nog niet te laat. De bestaande parkings ombouwen tot opslagplaatsen voor de handelaars met koelinstallaties enz.. en laten bevoorrdaden door ondergrondse buizen in die vertrekken van te bouwen parkings aan de rand van de stad.
Ho, en voort van de rest en wel nu per direct: mega- torenhoge boetes voor automobilisten die zich niet houden aan zone 30 en de voorrang van rechts- regels aan hun laars lappen als het om fietsers gaat: en onmiddellijk te betalen graag of auto laten staan! En gas-boetes voor zo’n oligofrene idioten waarover Michel het in zijn postje hierboven heeft. Ik zou mijnheer de opgefokte automobilist het fietspad op de Visserij een grondig onderhoud laten geven: een likje rode verf op handen en voeten met een tandenborstel.
Ja, jongens. Hier word ik toch echt wel ongemakkelijk van en ben blij te lezen dat er nog meer mijn mening delen. Agressie lost niets op, agressieve standpunten ook niet. ‘t Is allemaal makkelijker om iets vanuit verschillende standpunten te bekijken en nog nen uitsmijter : radicalisme is nooit goed. En ja, verslijt me nu maar voor een softie. Eén les geleerd : per auto of per fiets : je kan in Gent best maar geen ‘zwart-wit’ denker tegenkomen.
Ik liet een paar jaar geleden enkele jongeren schrikken die op het fietspad ah wandelen waren en geanimeerd met elkaar aan het babbelen waren. Ze schrokken zich rot omdat ik vlak bij was, een meter of twee van hen verwijderd. Ik fietste voorbij en grijnsde. Dat had ik beter niet gedaan. Eén van hen begon plots te spurten, haalde mij in en gaf mij een soortement van karatekick. Hij raakte mij met z’n knie op m’n borstkas, ik viel en m’n fietsstuur blutste het koetswerk van een geparkeerde auto. Ik stond recht, raapte m’n brilletje op en ging de confrontatie aan. Veel had het gevecht niet om het lijf, er werden wat gaten in de lucht geslaan en na een minuut of 2-3 (die een eeuwigheid schenen te duren) riep een oudere kerel hen terug (net nadat 1 vd 3 jongeren een andere had aangemaand van z’n mes te trekken – wat hij overigens wijselijk heeft nagelaten).
De omstaanders hebben de politie gebeld; ze hebben m’n verklaring genoteerd. Een paar weken nadien mocht ik naar het politiekantoor om de daders te trachten te identificeren. Nutteloos natuurlijk…
Sinds die dag laat ik nooit meer mensen schrikken die op het fietspad wandelen. Over het algemeen genomen kan je wel stellen dat ik braver geworden ben op de fiets.
Je hebt mijn volste respect voor wat je hebt gedaan, Michel, maar ik mag er niet aan denken wat er was gebeurd als je met zo’n agressieveling te maken had gehad als die babbelzieke peut op het fietspad…
Ik krijg het ook behoorlijk op mijn heupen van auto’s die op het fietspad geparkeerd staan. In november vorig jaar kwam ik ten val met mijn fiets omdat ik moest uitwijken voor een auto die met de vier pinkers aan op het fietspad stond. Hij stond er niet omdat hij pech had, nee, want terwijl ik nog op de grond lag, reed meneer of mevrouw er doodleuk vandoor. Het gevolg voor mij: een gebroken schouder. Ik werd geopereerd. Operatie mislukte. In maart werd ik een tweede keer geopereerd. Ondertussen ben ik al meer dan zes maanden arbeidsongeschikt. En dan zou ik begrip moeten opbrengen voor die chauffeur? Volgende keer stamp ik een bluts in het koetswerk van zijn auto.
Ik herken de situatie, heb daar ook al dergelijke zaken gezien en meegemaakt. Laatst had ik ook nog zo’n claxonerende idioot achter mij toen ik naast een hoogzwangere jongedame fietste.
Ik blijf er dan ook bij dat die fietsstraat een miskleun is van jewelste. De essentie zit namelijk in dat ene bordje “uitgezonderd plaatselijk verkeer” en in de bepaling dat je binnen de bebouwde kom met twee naast elkaar mag fietsen. Al de rest is zever, rode verf en een vooralsnog onwettig bord zal daar niet veel aan veranderen, net als slogans als “Gent wild van fietsen”, om de praktijk als hekkensluiter als het op beleid aankomt te verdoezelen. Verf en slogans…
Maar wat ik in deze het meest frappant vind, is je verdediging van schepen De Regge in de commentaren en je insinuatie als zou die miskleun (de fietsstraat bedoel ik dan) de schuld zijn van de administratie. Een administratie is inderdaad cruciaal, bepaalt veel bepaalt veel en doet het gros van het werk, maar is wel nog altijd een uitvoerend en adviserend orgaan. De echte beslissing moet worden genomen (en werd hier genomen) door een verkozen politicus, die hiervoor verantwoordelijkheid dient op te nemen. Anders kan je evengoed AMADA installeren: Alle Macht Aan De Ambtenaar. Ik ken je adoratie voor het stadsbestuur, maar had eerlijk gezegd niet verwacht dat een kritische mens als jij zo blindelings de verantwoordelijke schepen in deze van haar verantwoordelijkheid zou ontheffen.
Die cursus “alles zo misleidend mogelijk voorstellen”, komt dur gratis bij het lidmaatschap van de fractie?
“Ik ken je adoratie voor het stadsbestuur”
Mbwa. Ha. ha. Echt? Dat is het enige dat mogelijk is, in uw boek, blinde haat of blinde adoratie?
Mijn antwoord op wat overkomt als “het is allemaal De Regge haar schuld” met iets dat wat meer achtergrond geeft en erop wijst dat er ook nog een administratie is, is plots “adoratie” en insinueren dat het allemaal de schuld zou zijn van de administratie?
Binnen een paar jaar moet ge dan eens uw weblog nalezen, en eens kijken wie er precies van stijl en inzichten veranderd is, en wanneer.
Ik las nuance, vroeger, en ik las ideeën. Nu lees ik zwart-wit en slogans. Spijtig, Peter. Zeer spijtig.
Terug naar de Visserij. Het probleem lijkt me daar niet direct de fietsstraat op zich, maar het feit dat er niet consequent gekozen is. Op basis van “inspraak” is het een en-en beleid geworden. En doorgaand verkeer en voorrang voor fietsers. Het gevolg: toenemende verkeersagressie. Dat hoor ik van mijn lieverds die er dagelijks passeren, dat merk ik zelf ook af en toe. En dan hoor je dat er zelfs fietsers zijn die de Visserij mijden sinds die een “fietsstraat” geworden is.
Het vage juridische statuut (wel een fietsstraat in de wegcode, maar geen bijhorend bord – nog niet) maakt het er niet beter op. Misschien was er beter gewacht met de uitwerking tot alles wettelijk geregeld was ?
Uit jammerlijk persoonlijke ervaring: zelfs als er een juridisch statuut is, een verkeersbord, en alles wat nodig is, dan nog is het miserie.
De straat waar we wonen is een woonerf, met allerlei hindernissen op de weg, De wegcode zegt dat auto’s dubbel voorzichtig moeten zijn, dat ze voetgangers en fietsers moeten voorrang geven, tralala.
Ze slagen er nóg in om aan 50 per uur door onze och here honderd meter straat te racen, of de hoek om te slaan aan een moordsnelheid.
Sinds er geen voetpaden meer zijn (de hele straat is een voetpad geworden), is het onveiliger geworden dan het was.
De enige manier om er iets aan te doen, is het gebied afsluiten met paaltjes of een slagboom. Hetzelfde zal zo zijn voor de Visserij.
En-en werkt niet. Het is of-of.
Ik fiets elke dag 20 km woon-werkverkeer in het Antwerpse. Het is ongelooflijk wat ik meemaak aan auto’s, voetgangers en fietsers (ook die, ja) die de basisregels van verkeer aan hun laars lappen.
Dat gaat van parkeren of wandelen op het fietspad, langs rechts inhalen, geen voorrang van rechts geven, lichten negeren, spookfietsen (aaargh!), bellen achter het stuur (auto en fiets) en dus zwalpen of met oortjes in totaal niet horen wat er rondom je gebeurt.
Zelfs als ik gewoon één keer bel om te vragen of iemand die m’n weg blokkeert soms even opzij kan gaan, krijg ik elke week wel een scheldwoord naar mijn kop geslingerd.
Serieus, als iedereen zich gewoon aan de basics van ‘t verkeersreglement zou houden, zou het allemaal niet zo’n probleem zijn. Oh ja, en als we hier met minder zouden wonen ook. 😉
Wat ik me ook elke ochtend afvraag: al die mensen die alleen in de wagen zitten, in de file – moeten die echt allemaal met de wagen gaan?
Ik heb sterk de indruk dat het in stedelijke gebieden aan het veranderen is. Er zijn meer en meer fietsers (en voetgangers ?) en die worden ook assertiever. Ze eisen hun plaats op, waardoor de automobilisten – waarvan ik in veel gevallen vermoed dat ze weigeren over alternatieven na te denken – gefrustreerd raken. Ze rijden zichzelf vast (je bent de file) en worden vertraagd door fietsers en voetgangers. Dat wekt agressie op.
Als het beleid er dan nog op gericht is om iedereen meer plaats te geven – wat per definitie onmogelijk is -, dan wordt die frustratie alleen maar in de hand gewerkt. Zo worden conflictsituaties in de verkeersinfrastuctuur ingebouwd.
http://fietsbult.wordpress.com/2012/06/18/handen-klaar/ gaat over een gelijkaardig gevoel van macht/onmacht. Ik ben altijd tegen geweld geweest, nog nooit een kras getrokken of spiegel afgeduwd, maar de goesting wordt met 50 jaar te worden groter en groter. Goesting volstaat. Een actievere politiehouding ook.
Dus als ik het goed begrijp is jouw oplossing voor een mogelijks gevaarlijke verkeersituatie, om ze nog gevaarlijker te maken?
Wat als deze roekeloze bestuurder door jouw “autopestgedrag” een ongeval op het voetpad veroorzaakt en daarbij een voetganger doodrijdt?
Ik ga deze autobestuurder geensinds goedpraten, maar jouw fietsgedrag hier in dit opzicht is ook gewoon onverantwoord tov van andere weggebruikers die je in gevaar kan brengen
“Rustig aan het rijden, en achter ons hoor ik plots een auto luidruchtig optrekken.
Mijn reactie: pal in het midden van de straat gaan rijden.
De auto achter ons begint te claxonneren.
Mijn reactie: vertragen naar 10 kilometer per uur.”
En de verkeersregels laten naleven is de taak van de politie niet van de burger.
@ Lorens: ga er fietsen, en je zal snappen dat je scenario er vrij onmogelijk is. Het ene voetpad is 3 tegels breed, en ook al is het langs het water, er stapt hoogst zelden iemand. Het andere voetpad wordt “beschermd” door geparkeerde auto’s.
Ik erger me ook meermaals per week (helaas) aan auto’s op het fietspad. Als de chauffeur er nog in zit, stop ik meestal eens en zeg iets in de aard van ‘Dit is wel een fietspad, geen parkeerplaats’. (Ik geef toe, niet bij iedereen, afhankelijk van hoe ‘gevaarlijk’ ik ze inschat – ik heb ook geen zin om klop te krijgen.)
Als we dat nu allemaal eens systematisch zouden doen? Ik weet ook niet welke toon het meest productief is: boos-geërgerd of heel vriendelijk en eerder vragend, of ze wel weten dat parkeren op het fietspad niet mag en dat ze daarmee fietsers in gevaar brengen. Iemand een idee? Ik voel ook vooral veel ergernis, maar het belangrijkste is dat er iets verandert, niet dat ik mijn gemoed gewoon eens kan luchten.
Vroeger waren er ook van die kaartjes om onder de ruitenwisser te steken, dat vind ik ook interessant.
Wat ik vreemd blijf vinden is dat het stadsbestuur zelf communiceerde dat een fietsstraat staat/valt met het minderen van autoverkeer:
“Een absolute voorwaarde voor een goed functionerende fietsstraat is wel dat er niet te veel autoverkeer is. Anders is het risico te groot dat fietsers hun prominente rol niet durven opeisen.”
http://www.gent.be/eCache/THE/4/125.cmVjPTE2ODM3Mw.html
Een juiste analyse die noopt tot moeilijke beslissingen. Maar op de Visserij werden -na een inspraakronde- geen maatregelen genomen om het autoverkeer te minderen.
Dat leidt nu tot absurde (bvb wat met de bakfiets? http://www.stefaanvanhecke.be/index.php/parlement/infra/175-bakfiets-niet-altijd-fiets) en gevaarlijke (verhaal Michel) situaties.
Geweld beantwoorden met geweld is niet de oplossing. Die chauffeur zal nu niet op andere gedachten gebracht zijn. Maar sinds het kostbaarste bezit ter wereld in mijn fietskar meereist, fiets ik niet alleen zelf een stuk voorzichtiger, ik sta niet langer in voor de gevolgen als een andere weggebruiker die kar aanrijdt of aan het kantelen brengt door dergelijk compleet asociaal gedrag als hierboven beschreven.
De moed zakt me trouwens in de schoenen als ik mijn collega Aïcha hoor vertellen dat ze gisteren van de weg gereden werd. Eindelijk heeft ze goed leren fietsen (met lessen van de sportdienst, super initiatief), maar het vertrouwen dat ze in 10 lessen opbouwde is ze meteen terug kwijt na een van de eerste ritten van de Brugse Poort naar Sint-Amandsberg.
De uitdaging is niet alleen mensen op de fiets te krijgen, maar hen ook op de fiets houden. Ook met kleine kinderen en ook de niet – assertieve fietser. Maar daar is meer voor nodig dan een sensibilisatie campagne. Dit vergt politieke keuzes.
Ik vrees dat de enige mogelijke oplossing een slagboom is. Die met een bewonerskaart open te krijgen is.
@Elke, Michel: inderdaad! Of een systeem zoals in het buitenland, met een ANPR-camera aan de ingang van de straat, en een slagboom met ANPR-camera aan de uitgang. Wie binnen de X min (of seconden) aan het uiteinde staat, was duidelijk geen plaatselijk verkeer, mag eventjes wachten, en zal niet snel meer terugkomen.
Vandaag alweer een BMW pal midden op het fietspad van de Albertbrug met de vier waarschuwingslichten aan (niet om andere weggebruikers te waarschuwen voor een reëel gevaar, een file, een dier of mens op de weg, een auto op sleeptouw,… neen) terwijl moeder de vrouw met twee dikke boodschappentassen moest instappen. Terwijl er 20 meter verder al de plaats van de wereld was en terwijl er 3 fietsers voor mij in de file stonden om voorbij te kunnen rijden. Want levensgevaarlijk wegens een nogal diepe goot op die plaast tussen het fietspad en het wegdek.
1 fietser zei er iets van maar de man achter het stuur deed alsof ze lucht was. Waarop ik met mijn vlakke hand een formidabele klap op het autodak heb gegeven en de man zowat een rolberoerte kreeg en ik verder door het openstaand bestuurdersraam heb gebruld dat het goed voor één keer was maar dat de volgende keer de nummerplaat zal worden doorgegegeven met foto’s en al en dat het maar eens moest gedaan zijn met dat asociaal gedrag en dat het fietspad er voor de fietsers is, enz… de volle laag. De pretentie, gvd!
Vertragen om een auto achter jou te ambeteren, dat is schrijnend. Wie denk je wel dat je bent, de (rechterlijke) macht in eigen handen nemen? Je weet niet eens als deze persoon het recht heeft daar te rijden, verkeerd gereden is, enz.
Jij moet duidelijk nog veel leren !! Terecht dat je omver gereden wordt!
Leer er maar mee leven of het zal je nog overkomen!!!
De auto reed op het fietspad, mevrouw of meneer “blauweVriend”.
Duidelijk een reactie van een automobilist die zich koning op de baan voelt en dus vind dat hij/zij geen rekening moet houden met andere weggebruikers…
blauweVriend bevestigd net het cliché waarover heel het verhaal meestal gaat.
Bedankt, blauwevriend, voor de LOL van de dag. Ik denk dat ik je van ergens ken – ergens in die idiote, verzuurde, nietszeggende comments op nieuwssites, daar ben ik je al een keer tegengekomen, denk ik.
[…] het zo onveilig is. Dat inhaalverbod voor auto's wordt continu genegeerd, er zijn al gevallen van verkeersagressie"omdat fietsers de auto's niet doorlaten". En de wegbedekking is niet comfortabel. Er […]
juist ter info als je een panne hebt blijf je op de rijbaan staan of zet je de wagen volledig van de rijweg af , en ga je niet op het fietspad staan.
ik rij niet in gent maar ik heb regelmatig voor dat er mensen geparkeerd ( moeilijk laden en lossen te noemen als je zit te vissen 300 meter verder ) op het fietspad naast een baan waar je 90 mag . hiervoor bel ik gewoon de politie op ( btw 4 pinkers in dit geval is 2 boetes 🙂 ) . als ze weigeren te komen spijtig maar veel meer kan je niet doen .( nog maar 1 op de 7 keer meegemaakt
spiegels afschoppen enz doe ik niet ( er ligt al genoeg glas op de fietpaden ).
en in het geval van den asso in de bmw . gewoon klacht neerleggen wegens verkeersagressie . naar de dokter vaststelling laten doen van uw kwetsuren ( elleboog is en blijft een delicaat lichaamsdeel waar je heel veel last en nadeel van kan hebben )
[…] ofwel niet begrepen hebben wat "fietsstraat" betekent ofwel moedwillig het principe negeren. Ik ben niet alleen met die ervaring. Zaterdag reed ik weer eens stadinwaarts. Komende van het Keizerspark zag ik een […]
[…] het zo onveilig is. Dat inhaalverbod voor auto's wordt continu genegeerd, er zijn al gevallen van verkeersagressie"omdat fietsers de auto's niet doorlaten". En de wegbedekking is niet comfortabel. Er […]