Het heeft één enorm voordeel dat tegelijkertijd ook een enorm nadeel is, veranderen van genealogieprogramma: het dwingt een mens al zijn materiaal aandachtig te herbekijken. 

Ik dacht eerst: ik doe alles gewoon opnieuw, dan weet ik zeker dat het allemaal juist staat — maar dan keek ik met wat meer aandacht naar mijn bestand in Genbox, en besloot ik het toch maar op basis van een import te doen. 

Als ik alleen maar mijn voorouders en al hun afstammelingen bekijk, dan kom ik op 4132 personen uit, in 1205 families, met 882 plaatsen, 7503 events, 9532 bronvermeldingen naar 446 bronnen, 829 foto’s en 1263 notities.

Urgh.

En daar komen dan nog eens een hele resem misschien-verwanten bij (ik blijf ervan overtuigd dat ik ooit alle Gilliets van Gent min of meer in één boom ga krijgen: kijk alhier en alhier, bijvoorbeeld), en getuigen en dooppeters en doopmeters, en :aaa:.

Import dus, maar omdat GEDCOM echt wel kloterij is, en alle modellen van GenTech ten spijt er nog niets beters is, gaan daar onvermijdelijk gegevens bij verloren. 

In het geval Genbox > gedcom > Gramps was dat, onder meer:

• rollen (getuigen bij events, derde partijen, …) zijn min of meer even goed uitgewerkt in Gramps als in Genbox, maar ze worden niet correct geïmporteerd (gevolg: avonden aan een stuk overal peters en meters en getuigen bij overlijden en geboorten en watnog juist zetten)
• niet alle naamvariaties blijven
• aanduidingen van met welke tekst uit welke brontekst assertions gestaafd worden, gaan verloren
• datum/tijd van laatste wijziging gaat verloren
• de zekerheden (betrouwbaarheid van bron, mate van staving, primair/secondair/etc.) zijn veel minder fijngranig in Gramps dan in Genbox
• afbeeldingen van bronnen worden niet gekoppeld
• plaatsen zijn veel eenvoudiger in Gramps danig Genbox: in Genbox kan een plaats in een plaats in een plaats zitten, kunnen plaatsen verschillende namen hebben eventueel met tijdsaanduidingen erbij, etc. 
• bronnen zijn ook veel eenvoudiger in Gramps: geen bronnen in bronnen in bronnen meer 

Enfin, veel werk dus, om dat allemaal recht te trekken. 

En dat is dan nog maar om min of meer dezelfde gegevens te hebben. Maar die gegevens zijn niet van de kwaliteit die ze zouden moeten zijn: er zitten dingen tussen zonder bronnen, er zijn duidelijk foute gegevens (verkeerde data, bijvoorbeeld: plots iemand die moeder wordt op 107 jaar oud? nee, niet echt), en er zijn gewoon verkeerde beslissingen ook. 

Zoals met bronnen, pakweg. Omdat bronnen in Gramps op sommige manieren veel minder complex zijn dan in Genbox, staan bijvoorbeeld al mijn doopaktes nu op niveau één naast elkaar, in plaats van binnen hun respectievelijke bovenliggende bronnen zoals het Doopregister van de Sint-Pietersparochie in Gent, of het Doopregister van Aalter. 

Dus da’s dan een volgende taak: alle bronnen afgaan, kijken of de afbeelding van de akte of het document er nog goed bij zit, de transcriptie nakijken, zien of de juiste events gedocumenteerd worden met de juiste zekerheden… pfieuw. Veel, véél werk. 

En dan, dan kan ik eens herbeginnen met onderzoek. En bijvoorbeeld personen die op elkaar lijken tot één persoon terugbrengen — het kan toch moeilijk zijn dat er rond 1750 veertig Joannes Gilliet rondliepen die allemaal dooppeters en getuigen waren bij huwelijken en geboorten en overlijdens van mensen die op min of meer dezelfde plaatsen woonden en min of meer dezelfde beroepen uitoefenden.

(Om nog niet te spreken van mensen afwijkende schrijfwijzen — zoals die keer dat de vrouw van Carolus Gilliet in verschillende akten de namen Anna Maria Giseler, Ana Maria Giselaire, Anne Catherine Gisseleere, Anne Marie Gisleere, Maria Gyselaere, Anne Marie Giseler, Anna Maria Giseneire, Anna Maria Giseleere, en Anna Maria Gislain kreeg.)