Geen idee eigenlijk waarom ik zo lang “vals” vanille-ijs gemaakt heb volgens het recept van Ben & Jerry en niet echt vanille-ijs. 

Ja, ’t is gemakkelijk en er moet niets warm gemaakt worden, maar uiteindelijk, met een beetje handeling, is het echt ook niet véél ingewikkelder: een liter melk met 150 gram suiker en een opengesneden vanillestok op het vuur zetten, twaalf eierdooiers met 150 gram suiker tot een ruban kloppen (wistjedatje van de dag: “ruban” komt van “ringband”, dankuwelgeendank), de ondertussen wat zachte geworden vanille uit de pot halen, zaadjes eruit schrapen en bij de melk doen, melk doen koken, al goed roerend in de pot met de ruban smijten, het geheel terug in de pot en terug laten opwarmen tot ge met uw vinger in de dinges gedoopt over een houten lepel kunt gaan en dat het niet meer naar beneden druipt (porter à la nappe, zeggen ze daartegen in de boekskes), en dan direct direct op ijswater laten afkoelen. 

Ik heb de ene helft direct na afkoelen in de ijsmachine gekapt en dan halverwege ook nog een een kwart liter room bij gekapt, en de andere helft afgesloten in de frigo gezet om een nacht te rijpen. Eens zien wat het verschil is tussen de twee.