Dát was een raar deeg:

Enorm plakkerig en de consistentie van mastiek. Zeer zeer vreemd.

Eén keer gebakken zag het er zo uit:

Dat in stukken gesneden zag er zo uit:

En een tweede keer gebakken zag het er dan zo uit:

Ingrediënten:

• 423 gram bloem
• 1 koffielepel bakpoeder
• 1/2 koffielepel zout
• 3 grote eieren
• 200 gram suiker
• 240 ml olie
• 1 koffielepel vanille-extract
• 200 gram chocoladechips
• suiker en kaneel

Werkwijze

• Eieren en suiker kloppen tot ruban.
• Olie en vanille toevoegen.
• Bloem, zout en bakpoeder mengen

De rest gebeurt niet met een klopper, wegens de textuur dat het uiteindelijk wordt: geen enkele klopper of garde die dit overleeft. Een rubberen spatel met de hand, of een stevig K-stuk op langzaam met de Kitchenaid of Kenwood!

• Oven voorverwarmen op 180°.
• De helft van de bloem bij het ei doen en incorporeren.
• De tweede helft bijdoen tot bijna helemaal opgenomen, en dan de chocolade erbij doen.
• In drie worsten op een bakplaat rangschikken — “drop, spread an cajole the dough” zegt Dorie, en ze omschrijft het perfect. “It’s not a neat job and your logs won’t be pretty, but it doesn’t matter.”
• Overstrooien met een mengeling van suiker en kaneelpoeder, naar smaak.
• 20 minuten in de oven, omdraaien en nog eens een kwartier of twintig minuten, tot goudbruin en geel.
• Uithalen, schuin snijden in schijven van een dikke centimeter, overstrooien met suiker en kaneelmengsel, en nog eens 10 minuten bakken.

Hey presto!

Uit Dorie’s Coookies.