Zomaar

Ik had Anna net gevoerd naar een verjaardagsfeestje, en op de terugweg kwam ik voorbij de groenten- en fruitwinkel. Waar ik dan maar eens binnen stap, hoe gaat dat, ge weet nooit dat er iets interessants lag.

De buit: een stuk of vier sharonfruiten (lees en leer bij over tannine en voortplantingswijzen) omdat ik dat zag liggen en er goesting in had, een heel pak basilicum omdat het er smakelijk uit rook, een grote doos pijnboompitten omdat ik niet zo direct wist wat anders met die basilicum te doen behalve pesto maken, een door clementines omdat het maar drie euro was, en een stuk of vier enorme paddestoelen. 

Geen flauw idee meer wat voor paddestoelen het precies waren, maar ze zagen er smakelijk uit. Ruiken naar iets citroen-appelsienachtig en zeer vlezig. Ik heb ze in schijven gesneden en in een druppel olie gebakken. 

En dan op een toast met een lepel pesto: dat was helemaal eetbaar. Maandag eens gaan kijken wat voor soort beesten het waren, dat ik het nog eens kan kopen. 

De rest van de pesto (een hand of twee basilicum, een hand pijnboompitten, look, olijfolie, peper, zout, citroensap, in de blender wegens dat Sandra de stamper van mijn vijzel heeft kapotgesmeten) staat in de frigo, dinsdag is het spaghetti met pesto.