Voeten in de sous vide aarde

Ik had een halve eeuw geleden zo’n Sansaire gesteund op Kickstarter, en vorige week kreeg ik een bericht dat hij op weg was, om toe te komen vrijdag!

Vrijdag kom ik vol verwachting terug op het werk van een vergadering in een Andere Provincie, maar geen Sansaire te bekennen. In de namiddag kijk ik op de website van de koerierdienst, en schets mijn verbazing: het ding zou wel degelijk geleverd zijn en er zou voor afgetekend zijn. Gnnnn.

On huisnummer op het werk is 1/0001, de GPS wil niet altijd mee, en het is niet hyper-duidelijk waar de deur is — dus ik was nog niet verschrikkelijk bezorgd: eerst eens de buren afgaan, en dan kijken. Helaas: de bovenburen wisten van niets, en de buren aan de andere kant van het gebouw waren er niet.

Vandaag tweede poging: de buren van boven wisten nog altijd van niets, de buren van aan de andere kant waren er deze keer wel maar wisten ook van niets. Collega Ron bedacht plots dat het ding misschien niet geleverd was bij ons, Adhese dus, maar wel bij Adhesia, een bedrijf honderd meter verder. Ik daar naartoe, onthaal afwezig wegens middagpauze, terug gegaan na 13u: helayse, peanutcheese.

Gebeld naar de koerierdienst in Wales (altijd leutig, mensen met een Welsh accent), maar die konden mij niet helpen. Ja, ‘t is geleverd meneer, ja, er is voor getekend, en neen, wij kunnen u niet meer zeggen dan dat. Pakje is afgeleverd aan een andere koerierdienst, en meer dan dat mogen we u niet zeggen, dat zijn de privacyregels. Hu? Ja meneer, wij hebben een contract met de verstuurder, niet met u, we kunnen niéts meer zeggen.

Stomgaweg verspreekt de dame aan de telefoon zich, en kom ik de koerierdienst in België te weten. Ah ja, zegt dier mevrouw, maar ik mag u het trackingnummer niet geven, dat is tegen de privacy.

Gr. Toch maar een poging gedaan om te bellen naar die mensen in België, en wie schetst mijn verbazing: ze konden redelijk gemakkelijk vinden welk pak het was, en ze hebben meteen de chauffeur gebeld, en die wist meteen te zeggen dat hij zich vergist had, en dat hij op nummer 10 had geleverd in plaats van nummer 1.

Zucht.

Enfin bon, ik heb hem dus in handen, mijn Sansaire. En ja, ik heb er al iets mee gemaakt: bij gebrek aan vlees, een perfect à point eigeel — 35 minuten aan 72°C. En ja, dat is een gemak. Dit weekend eens biefstuk.

2 reacties op “Voeten in de sous vide aarde”

Reacties zijn gesloten.