Herkenbaar!
Ik kan mij niet inbeelden dat ik zonder boek op stap zou gaan. Of de pot op zou gaan — zelfs als ik ‘s nachts opsta om naar het toilet te gaan, heb ik een boek mee. Anders zijt ge alleen met uw gedachten, en wat is daar nu aangenaam aan?
Reacties
2 reacties op “De pot op”
Ik kan getuigen. Eén ontmoeting staat me namelijk nog scherp voor de geest: Aan de oude ingang van het ziekenhuis zag ik je ooit eens rijdend op de fiets, al lezend in een boek. Ik vond dat straf. 🙂
Dat hangt van de gedachten af, neen? Meestal houd ik het met die van mij wel uit.
Maar er zijn soms andere dagen. Alleen laten ze zich dan niet verjagen door een boek.