Familiefeesten met mensen die ge niet zo veel keer per jaar ziet, dat is altijd confronterend.
Ge kunt er u van van af maken met “gho wat zijn die kinders weer gegroeid”, maar eigenlijk zie ik vooral “miljaar wat zijn wij allemaal oude mensen geworden”.
Brrr.
Reacties
6 reacties op “Tic toc”
Lezen die ook uw blog?
Ja.
inderdaad 🙂 maar ik ga er van uit dat het niet over mij ging 🙂
Ben je dat wel zeker Katharina De Grote?! Want ik voel me allerminst aangesproken !
Ik word daar helemaal aardig van: akkoord dat we al een tijd niet meer de jongste zijn op zo’n feesten, of zelfs maar bij de jongere — maar als ge op zo’n feest zijt en op letterlijk een stuk of drie stokoude mensen na is iedereen oúd, en ge zijt zelf de oudste van de hoop, dan is dat zó akelig…
Ik ben in mijn hoofd nog altijd zo oud als dertig jaar geleden, maar de realiteit haalt ons allemaal in. Da’s vies.
La vie commence à quarante ans. Stokoud? Dat zijn de grootouders van de jonge veulens van rond de veertig, en dan nog. Zwartkijker.