Het doet niet zo enorm veel pijn meer, alleen als ik iets aanraak of van positie verander. Maar het klopt nogal. En ik geraak er niet mee in mijn schoen.
Geen idee eigenlijk of mijn grote teen gebroken dan wel verstuikt is, maar ik loop wel al heel het weekend op sletsen rond. Een gemak, daar niet van, maar misschien toch maar hopen dat er volgende week niet al te veel meetings zijn met vreemde mensen op het werk.
Of dat ik tegen dan een beetje ontzwollen zal zijn, natuurlijk.
Reacties
4 reacties op “Het leven op sletsen”
Ermee naar de doktor gaan is natuurlijk geen optie?
Wat kan die dan doen? Aan de teen ernaast vastmaken? Heel mijn voet in plaaster gieten?
Nah, het is geen open beenbreuk, het doet niet onredelijk veel pijn, het gaat zo ook wel over gaan dus.
T’is T’een en T’ander.
Vraag Veiligheidsschoenen Voor Vaderdag.
Aliteratief interemezzo.
De internet dokter weet raad!
“Affected patches of flesh lose sensation: if someone is worried that they have caught the disease from an infected person, an early test before full symptoms appear is to prick the fingers and extremities with a knife on a daily basis. If that person can no longer feel the knife, it means they have greyscale.”