Een mens voelt dat aan, als het niet goed gaat. “Het gaat niet zo goed”, dacht ik, en ik had gelijk. Bloedtesten zeggen dat het Allemaal Niet In Orde is, maar waarom precies, da’s nog niet zo duidelijk.

Ik hou verschrikkelijk religieus bij hoeveel ik wanneer van wat eet, wanneer ik slaap, stap, fiets, wat mijn hartslag, bloeddruk, bloedzuurstof en gewicht en alles is, en ik heb niets anders gedaan dan anders, maar zeer vreemdgewijs moeten er een dikke drie weken geleden dingen beginnen veranderen zijn, en heeft dat een dikke week geleden plots allerlei zaken veel slechter doen worden. Zaken die ik niet kan meten, maar die ik wel voel — vermoeidheid, pijn, slecht slapen, misselijkheid, that kinda thing. En die dus helemaal bevestigd worden door bloedonderzoek.

Dat het niet ingebeeld is, is al één zaak. Nu nog weten wat en hoe er iets aante doen. De dokters zoeken ijverig verder, en volgende week doen we nog eens een ronde testen. Spannend!

Aan mijn symptomen te zien, en internet afschuimende, was ik eerst op een besmettelijke Afrikaanse ziekte met wormen en zo uitgekomen — het grappige was dat de eerste vraag van de dokter was of ik recent in Afrika was geweest. Great minds think alike, ha!

Sinds vanmorgen is mijn werkhypothese een pneumokokkeninfectie, maar ik vermoed dat het wel niets zo dramatisch zal zijn. 🙂