With profound grief, but moved by fidelity to our Lord Jesus Christ, by love for the Church and for the papacy, and by filial devotion toward yourself, we are compelled to address a correction to Your Holiness on account of the propagation of heresies effected by the apostolic exhortation Amoris laetitia and by other words, deeds and omissions of Your Holiness.
(Enfin ja, behalve dat het reactionaire ultra-conservatieve pipo’s zijn die het geschreven hebben.)
Een groep mensen zijn het niet eens met een schrijfsel en een resem opinies van de paus. En ze protesteren daartegen.
De manier waarop ze dat doen is, lees ik in de gazetten, niet meer gebruikt sinds 1333. Maar de Kerk is dus een instituut dat al eeuwen (en eeuwen en eeuwen en eeuwen) bestaat, en waar er zelfs in geval van existentieel oneens zijn, vormen te respecteren zijn.
En procedures bestaan.
Dus zeggen ze dit:
His verbis, actis, et omissionibus, et in iis sententiis libri Amoris laetitia quas supra diximus, Sanctitas Vestra sustentavit recte aut oblique, et in Ecclesia (quali quantaque intelligentia nescimus nec iudicare audemus) propositiones has sequentes, cum munere publico tum actu privato, propagavit, falsas profecto et haereticas
en volgt een lijst met ketternijen. En dan volgt een resem verduidelijkende uitleg, waar ze hun pijlen richten op Modernisme enerzijds en Martin Luther anderzijds.
Ja, het zit diep.
Fascinerend.