Ik heb een pen, en die weigert sinds gisteren op mysterieuze nog open te gaan. Ze zit muurvast, wat dus wil zeggen dat ik geen inkt meer kan toevoegen.

’t Is niet dat ik ze geforceerd heb of zo — ik heb een hele reeks pennen, en ik forceer die dingen nooit. Ik vermoed dat de laatste keer dat ik ze open en weer dicht gedaan heb, dat het dan zeer koud of weer warm was. En dat er nu iets vast zit.

Ik hoop in alle geval dat de winkel weet wat ermee gedaan. En als ik daar toch ben, denk ik dat ik nog eens een nieuwe kleur inktpot koop. En zo’n slurp-vulling om inkt mee op te zuigen, ter vervanging van de wegsmijtbuizen in mijn rode inktpen. De meeste van mijn pennen hebben geen wegmijtbuizen meer, dit zal dan de laatste geweest zijn.

(En dat kan allemaal wegens alsdat ik morgen in Gent werk. ’s Morgens een fijne fietstocht over en weer naar de Blue Towers bij de Ghelamco-arena en vergaderen, ’s middags tijd voor voodschappen, ’s namiddags thuiswerken aan één, twee of drie van drie projecten: iets tekenen voor iets sociaal secretariaatachtig, of iets schrijven voor iets in de energiesector, of een design systeem voor een ingewikkelde app — hoera!)



Reacties

Eén reactie op “Naar de pennenstokwinkel!”

  1. Ik ben dol op pennen, zeker die met zelf bij te vullen vullingen. Ik heb ook nog mooie glazen pennen liggen, met glazen pennetje zelfs! Gewoon in inkt te doppen; Alleen, ik schrijf gewoon zo enorm weinig nog met de hand dat ik ze niet meer gebruik.