Ik was moe, mijn ogen deden pijn, en het weekend is enorm snel voorbij gegaan.
Er is niets gebeurd.
Ik heb naar series gekeken en naar films. En ik heb verder niets gedaan.
Mijn uurwerk heeft gelijk een batterijprobleem, waar het normaal gezien vier à vijf dagen zonder opladen kan, loopt het nu op minder dan een dag leeg. Ik heb het eens gefactory-reset en alles van bluetooth en dingen afgezet. Misschien dat dat helpt.
Ah, en “I look in the mirror and the only thing I recognize are these eyes in an old man’s face” — de grimlach van herkenning, toen ik daarnet The Shape of Water bekeek.
(Wat een mooie film, trouwens — Abe Sapien meets the Create from the Black Lagoon meets Swamp Thing, achtig.)