Vroeger had ik het enorm moeilijk om wakker te worden ’s morgens.

Tegenwoordig niet meer. Een mens wordt het gewoon zeker? Of is het gewoon ouder worden?

Ik slaap te weinig, ik weet het. En ik zou vroeger moeten gaan slapen, ik weet het ook.

Maar ’s morgens geraak ik zonder problemen uit mijn bed.

Ik slaap op de trein, ik slaap op de bus, ik heb een klein dipje rond een uur of drie in de namiddag, en dan slaap ik weer op de bus en slaap ik weer op de trein.

Misschien toch nog eens kijken naar dat in twee keer slapen-gedoe, misschien.