Op het werk was er vandaag een bezoek bij een Oude Ontwikkelaar. In leeftijd en in ervaring en in wijsheid en alles.
Maar zo leutig. Op een bepaald moment ging het over fat clients en thin clients, en kregen we iets te zien dat er wel serieus indrukwekkend uitzag. “Gewoon een Dijkstra-algoritme met wat heuristiek erbovenop”, zei de mens, maar het was écht zeer indrukwekkend. Het was er aan te zien dat hij er trots op was, en met recht en rede. Wat we zagen, was iets waar sommige mensen die we de afgelopen paar weken gezien hebben een arm en een been voor zouden geven.
Maar dat zou niet zó eenvoudig zijn, blijkbaar. Ik had een vermoeden: “fat client?”
Yup, zo bleek. “Very fat client”, zelfs. Want ook dat was indrukwekkend: het was gewoon de hele server en de hele database in de client getrokken, op een werkstation met obsceen veel geheugen en afgriebelijk veel cores. Niet iets dat rap eventjes met wat calls over en weer te doen is, dus. 🙂
Maar voor de rest wel een enorm fijn bezoek aan die mens. Dingen waarvan ik dacht “dat gaat in geen tien jaar doenbaar zijn” blijken eigenlijk gedeployed te zijn maar niemand weet ervan, dat soort dingen. Hoezee!