Ik heb net meer dan een half uur gekeken naar een compilatie van Jay Bauman (van RedLetterMedia) met honderden stukjes filmtrivia.

Er zijn zeer veel dingen waar ik spijt van heb, maar terwijl ik aan het kijken was, besefte ik dat ik een meerderheid van de films waar hij het over had ook gezien had. De films tot en met begin de jaren 1990, voornamelijk dan.

Begin de jaren 1980 kwam mijn vader op een dag thuis met een videospeler. We gingen samen naar Roxy Center, de videotheek, waar toen honderden films stonden in rekken, met telkens een plastieken kaartje van VHS en/of Betamax, en waar klanten een afgeprinte catalogus van alle honderden films meekregen.

De eerste films ooit die we huurden, waren de meesterwerken Alien en Excalibur, en daarmee was de toon gezet.

Ik overdrijf niet als ik zeg dat mijn broer en ik alle horror- sciencefiction- en fantasyfilms gezien heb die op video verschenen zijn tussen pakweg 1982 en 1990. En vanaf mijn pakweg 14-15 jaar ging ik elke week minstens één keer naar de cinema, vaak om twee films te zien.

En dan was er een periode dat ik films vooral op televisie zag — met vooral dank aan het ongelooflijk fantastische Moviedrome, waar ik denk ik bijna elke film van gezien heb. En ongeveer tegelijkertijd en tot wat erna, was er een periode dat ik massaal DVD’s kocht, en zelfs tweedehands VHS-cassettes, op het interweb: er staan er hier in huis nog honderden en honderden.

En toen werd dat minder en minder, met dat er internet en series waren. Ik had stapels harde schijven, terabytes en terabyts vol met euh decentrale backups staan, tot er uiteindelijk Netflix en streaming was, en het gemakkelijker was om legaal te kijken.

Nu is dat allemaal wat voorbij. Ik kijk nog altijd, daar niet van — sinds januari dit jaar 58 films en 871 afleveringen van tv-series, zegt mijn gekeken-spreadsheet mij — maar ik volg de actualiteit niet meer, ik kijk minder en minder naar niche-dingen, en ik heb de echt weirde zaken min of meer helemaal losgelaten.

Ik heb daar enorm veel spijt van. Sommige dingen zijn gewoon niet meer in te halen.

Snif. Ik had zo graag meer van mijn leven gemaakt.

Iets met films. Of iets met paleontologie. Of iets academisch met geschiedenis.

Zucht.