Zelie zei ineens dat ze naar Keulen vertrekt. Morgen is ze weg, een dag of drie of zo. Treinticket, AirBNB, en hopla.
Meer plannen dan dat is niet nodig.
Op zo’n momenten denk ik zeer hard aan mijn pensioen, wanneer dat in theorie ook mogelijk zou zijn, zo op gelijk welk moment.
Tot ik bedenk dat ik eigenlijk gewoon maar thuis zou blijven zitten, omdat thuis zitten ook wijs is. Ik zou zo een goede thuiszitter zijn, als dat een beroep was.
En niet zo iemand die thuis zit en actief is in verenigingsleven en alles hé, nee, gewoon thuis zitten en naar series kijken en in mijn zetel blijven zitten en lezen en alles.
Pensioen kan niet rap genoeg komen, mijn gedacht.
Reacties
2 reacties op “Spur of the moment”
Ja! Ik ook!
Ik doe mee!