Het leek geen jaar geleden, maar was wel degelijk zo: het was tijd voor de oogmeester. Ik loop het risico blind te worden, en dus is er een jaarlijkse controle van mijn ogen en de druk en en de mogelijke aantasting van oogzenuws en alles.

Het was goed nieuws vandaag: om van ver te lezen mijn linkeroog is wat verslechterd, maar niet zeer veel, en is mijn rechteroog gelijk gebleven, min of meer. Om van dicht te lezen is het allemaal nog in orde, in de zin van: geen leesbril nodig of niets.

Ik ben elke maand meer een oude mens, maar nog niet zo oud dat ik een leesbril nodig heb. ’t Is altijd dat.