Het regent nooit maar het giet

ZIEKTE HEEFT TOEGESLAAN.

Mijn hersenen zijn appelmoes.

Mijn rug heeft een ingebouwd mes gekregen. Mijn spieren doen allemaal individueel pijn. Zo ver, zo normaal. Grieperig.

Maar ook: mijn neus is verstopt en dan niet meer. Ik kan niet meer spreken van de keelpijn en dan weer wel. Ik heb gedurende stukken van een half uur drie kwartier gelijk een oorontsteking, en dan weer niet.

Ge ziet, dat komt ervan, met vreemde mensen omgaan. Ge doet allemaal vreemde ziektes op.

Één reactie op “Het regent nooit maar het giet”

Reacties zijn gesloten.