Ik heb geen last, ik

Het kan niet zijn dat ik de enige ben die helemaal content is met de situatie zoals ze nu is, toch?

Ge kunt u niet inbeelden hoe fantastisch het is om mensen te kunnen spreken zonder ze in het echt te moeten meemaken. Om niet in ruimtes te moeten zitten met andere mensen, maar om ze gewoon op een scherm te kunnen zien of horen.

Huidhonger, hoor ik wel eens vallen. Ik heb het omgekeerde, al heb ik er geen term voor. Een eindelijk-geen-huid-meer-gevoel of zo. Heerlijk.

Ik moet mijn huis niet uit, ik kan gewoon blijven zitten, en sociale interactie kan helemaal op mijn eigen voorwaarden. In peignoir op een gemakkelijke bureaustoel.

Voor mij mag het vanaf nu altijd zo blijven.

5 reacties op “Ik heb geen last, ik”

  1. Ik heb het niet zo sterk als jou. Ik wil wel mensen zien en ook wel uit mijn huis komen. Maar ik kan dat gerust meerdere weken uitstellen en vervangen met digitaal contact. Wel enkel omdat ik met hele gezin thuis ben en wel nog uit mijn huis kan om te gaan wandelen , bewegen en zo mensen zien vanop afstand.

Reacties zijn gesloten.